ဂရိတ္ဖရု

	Botanical Name : Citrus paradisi Myanmar Name : ဂရိတ္ဖရု English Name : Grape Fruit Family : RUTAEAE
	Distribution : ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ မ်ားႏွင့္ ျမန္မာျပည္ ေအာက္ပုိင္း ေဒသ မ်ားတြင္ စုိက္ပ်ိဳး ေပါက္ေရာက္သည္။ Appearance : အၿမဲ စိမ္းလန္းေသာ ပင္လတ္မ်ိဳး၊ ျမင့္၏။ ေျမျပန္႔ႏွင့္ ေတာင္ေပၚ၌လည္း စုိက္ပ်ိဳး ရ၏။ အကုိင္း အခက္ မ်ားသည္ တစ္ပင္လုံး၌ ခၽြန္ထက္ေသာ ဆူးမ်ား ရွိသည္။ ၁၀ ေပမွ ၁၅ ေပအထိ ျမင့္သည္။ ရြက္လႊဲ ထြက္သည္။ ဘဲဥပုံ ရွိၿပီး ရြက္ထိပ္ ခၽြန္၍ ရြက္ရင္း သြယ္သည္။ ရြက္ျပား ထူ၍ ေခ်ာသည္။ အပြင့္သည္ ေသးငယ္သည္။ အျဖဴေရာင္ ရွိၿပီး သင္ပ်ံ႕ေသာ ရနံ႔ ရွိ၏။ အသီးမွာ လုံး၀ုိင္းေသာ ပုံသ႑ာန္ ရွိသည္။ အသီးမွည့္က အ၀ါေရာင္ ရွိၿပီး အရသာမွာ ခ်ိဳ၊ ခ်ဥ္၊ ခါး အရသာ ရွိသည္။ Useful Part : အသီး၊ အရြက္၊ အေစ့။ Usage : အသည္း ေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳး အတြက္ သဘာ၀ ေဆးေကာင္း တစ္လက္ ျဖစ္သည္။ အသီးမွည့္ကို ၎ အတုိင္း ျဖစ္ေစ ေဖ်ာ္ရည္ ျပဳလုပ္၍ ျဖစ္ေစ ေသာက္သုံးႏုိင္သည္။ အဆီက်ေစရန္ အတြက္ ကၽြဲေကာသီး စားသကဲ့သုိ႔ အမႊာမ်ား သင္၍ စားရန္ျဖစ္၏။ ဆီးေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳး အတြက္ ေဖ်ာ္ရည္ အျဖစ္ ေသာက္သုံး ႏုိင္၏။ ေသြးတုိးေရာဂါ၊ ႏွလုံး ေရာဂါမ်ား အတြက္ အထူး သင့္ေတာ္ေသာ အသီးေကာင္း တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါသည္။ ခုခံအား ေကာင္းလာရန္ႏွင့္ အသား စိုေျပရန္ စားသုံးသင့္သည္။ အရြက္ကို ၀က္႐ူးေရာဂါ၊ အတက္ ေရာဂါႏွင့္ ေခ်ာင္းဆုိး ေရာဂါတြင္ အသုံးျပဳေလ့ ရွိၾကသည္။ ဂရိတ္ဖရုသီး အေစ့ကို Lunbago ေခၚ ခါးနာ ေရာဂါတြင္ ေဆး၀ါး အျဖစ္ ေဖာ္စပ္ အသုံးျပဳႏုိင္သည္။ အသီးမွည့္ကုိ သန္တုပ္ ေရာဂါ၊ သည္းေျခ ေရာဂါ၊ ေအာ့အန္ျခင္း၊ ေခါင္းကုိက္ျခင္းႏွင့္ မ်က္စိ နာျခင္းတုိ႔ကို ကုသရာတြင္ အသုံးျပဳသည္။ ဂရိတ္ဖရုသီးကို အာယုေဗၺဒ ေဆးပညာတြင္ အေရျပား ေရာဂါ (အနာႀကီး)၊ ပန္းနာ၊ ေခ်ာင္းဆုိး၊ ႀကိဳ႕ထုိး၊ ၀က္ရူး ေရာဂါႏွင့္ အတက္ေရာဂါတုိ႔ ကုသရာတြင္ ေဆး၀ါးအျဖစ္ ေဖာ္စပ္ အသုံးျပဳၾကသည္။