ဂရိတ္ဖရု

	Botanical Name : Citrus paradisi Myanmar Name : ဂရိတ္ဖရု English Name : Grape Fruit Family : RUTAEAE
	Distribution : ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ မ်ားႏွင့္ ျမန္မာျပည္ ေအာက္ပုိင္း ေဒသ မ်ားတြင္ စုိက္ပ်ိဳး ေပါက္ေရာက္သည္။ Appearance : အၿမဲ စိမ္းလန္းေသာ ပင္လတ္မ်ိဳး၊ ျမင့္၏။ ေျမျပန္႔ႏွင့္ ေတာင္ေပၚ၌လည္း စုိက္ပ်ိဳး ရ၏။ အကုိင္း အခက္ မ်ားသည္ တစ္ပင္လုံး၌ ခၽြန္ထက္ေသာ ဆူးမ်ား ရွိသည္။ ၁၀ ေပမွ ၁၅ ေပအထိ ျမင့္သည္။ ရြက္လႊဲ ထြက္သည္။ ဘဲဥပုံ ရွိၿပီး ရြက္ထိပ္ ခၽြန္၍ ရြက္ရင္း သြယ္သည္။ ရြက္ျပား ထူ၍ ေခ်ာသည္။ အပြင့္သည္ ေသးငယ္သည္။ အျဖဴေရာင္ ရွိၿပီး သင္ပ်ံ႕ေသာ ရနံ႔ ရွိ၏။ အသီးမွာ လုံး၀ုိင္းေသာ ပုံသ႑ာန္ ရွိသည္။ အသီးမွည့္က အ၀ါေရာင္ ရွိၿပီး အရသာမွာ ခ်ိဳ၊ ခ်ဥ္၊ ခါး အရသာ ရွိသည္။ Useful Part : အသီး၊ အရြက္၊ အေစ့။ Usage : အသည္း ေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳး အတြက္ သဘာ၀ ေဆးေကာင္း တစ္လက္ ျဖစ္သည္။ အသီးမွည့္ကို ၎ အတုိင္း ျဖစ္ေစ ေဖ်ာ္ရည္ ျပဳလုပ္၍ ျဖစ္ေစ ေသာက္သုံးႏုိင္သည္။ အဆီက်ေစရန္ အတြက္ ကၽြဲေကာသီး စားသကဲ့သုိ႔ အမႊာမ်ား သင္၍ စားရန္ျဖစ္၏။ ဆီးေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳး အတြက္ ေဖ်ာ္ရည္ အျဖစ္ ေသာက္သုံး ႏုိင္၏။ ေသြးတုိးေရာဂါ၊ ႏွလုံး ေရာဂါမ်ား အတြက္ အထူး သင့္ေတာ္ေသာ အသီးေကာင္း တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါသည္။ ခုခံအား ေကာင္းလာရန္ႏွင့္ အသား စိုေျပရန္ စားသုံးသင့္သည္။ အရြက္ကို ၀က္႐ူးေရာဂါ၊ အတက္ ေရာဂါႏွင့္ ေခ်ာင္းဆုိး ေရာဂါတြင္ အသုံးျပဳေလ့ ရွိၾကသည္။ ဂရိတ္ဖရုသီး အေစ့ကို Lunbago ေခၚ ခါးနာ ေရာဂါတြင္ ေဆး၀ါး အျဖစ္ ေဖာ္စပ္ အသုံးျပဳႏုိင္သည္။ အသီးမွည့္ကုိ သန္တုပ္ ေရာဂါ၊ သည္းေျခ ေရာဂါ၊ ေအာ့အန္ျခင္း၊ ေခါင္းကုိက္ျခင္းႏွင့္ မ်က္စိ နာျခင္းတုိ႔ကို ကုသရာတြင္ အသုံးျပဳသည္။ ဂရိတ္ဖရုသီးကို အာယုေဗၺဒ ေဆးပညာတြင္ အေရျပား ေရာဂါ (အနာႀကီး)၊ ပန္းနာ၊ ေခ်ာင္းဆုိး၊ ႀကိဳ႕ထုိး၊ ၀က္ရူး ေရာဂါႏွင့္ အတက္ေရာဂါတုိ႔ ကုသရာတြင္ ေဆး၀ါးအျဖစ္ ေဖာ္စပ္ အသုံးျပဳၾကသည္။

Read More

ေခြးေတာက္ႏြယ္

	Botanical Name : Dregea volubilisBenth Myanmar Name : ေခြးေတာက္ႏြယ္ English Name : - Family : ASCLEPIADACEAE
	Distribution : ျမန္မာႏုိင္ငံ အႏွံ႔အျပားတြင္ ေပါက္ေရာက္သည္။ သဘာ၀အတုိင္း ေပါက္ေရာက္သည္။ Appearance : ႏြယ္ပင္မ်ိဳး ျဖစ္၍ ပင္စည္မွာ အခက္အလက္မ်ား ထြက္ၿပီး ထပ္မံ ႏြယ္တက္ တက္သည္။ ပင္စည္လုံး၍ အေခါက္တြင္ အညိဳေရာင္ အဖုအစက္မ်ား၊ ေျမာင္းေလးမ်ား ပါရွိသည္။ ႏွလုံးပုံ ရွိေသာ အကြက္မ်ား ရြက္ဆုိင္ ထြက္ၿပီး ရြက္ထိပ္ခၽြန္သည္။ ရြက္ရင္း အ၀ုိက္မ်ား ညီညာသည္။ ရြက္ေၾကာ ၄ စုံမွ ၅ စုံ အထိ ရွိၿပီး ထင္ရွားသည္။ ရြက္ျပား ေျပာင္ေခ်ာ၍ ရြက္နား ညီၿပီး ရြက္ညွာ ၁ လက္မမွ ၃ လက္မ ေက်ာ္အထိ ရွည္လ်ားသည္။ အပြင့္မွာ စိမ္း၀ါေရာင္ ရွိေသာ အပြင့္ငယ္မ်ား စုပုံပြင့္သည္။ ၾကားထြက္ ပန္းခုိင္ ျဖစ္၍ ပန္းခုိင္မွာ ငုိက္က် ေနတက္သည္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး အဆက္မျပတ္ ပြင့္ေလ့ ရွိသည္။ ေခြးေတာက္သီးမွာ ႀကီး၍ ေျပာင္ေခ်ာၿပီး လွံစြပ္ပုံ ရွိသည္။ အစိမ္းေရာင္ ရွိသည္။ အတြင္း၌ ေျပာင္ေခ်ာေသာ အေစ့ေလးမ်ား ရွိသည္။ အေစ့ထိပ္ဖက္တြင္ ႏူးညံ့ေသာ အေမႊးကေလးမ်ား ရွိသည္။ Useful Part : အရြက္၊ အျမစ္။ Usage : အရြက္ကို မီးကင္ၿပီး ကပ္လွ်င္ အနာစိမ္း၊ ေသြးစုနာမ်ား ႏုလွ်င္ ပိန္၍ ရင့္လွ်င္ ျပည္ေပါက္၍ ေပ်ာက္၏။ ထန္းရည္၊ အရက္၊ ၾကာရွည္စြာ ေသာက္သုံး သူမ်ား တစ္ႏွစ္ တစ္ခါ ေခြးေတာက္ရြက္ကုိ ၾကက္သားႏွင့္ ခ်က္စားျခင္းျဖင့္ ကုိယ္ခႏၶာ အတြင္းရွိ အဆိပ္ အေတာက္မ်ား ေျပေပ်ာက္ေစ၏။ အရြက္ကို ဟင္းခါး ခ်က္ေသာက္ျခင္း၊ ေၾကာ္စားျခင္းျဖင့္ ေလေအာင့္၊ ေလထုိး၊ ဆီးခ်ဳပ္ ေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္၏။ ေခြးေတာက္ရြက္ကို ႀကိတ္၍ ရေသာ အရည္ျဖင့္ ေရယုန္နာကုိ ဆြတ္ေပးျခင္းျဖင့္ ေပ်ာက္၏။ အရြက္ကို ႀကိတ္၍ အုံစည္းေပး ျခင္းျဖင့္ အဖု အႀကိတ္ မ်ားလည္း ေပ်ာက္၏။ ေခြးေတာက္ရြက္ကို သၾကားႏွင့္ ေထာင္း၍ အုံေပးပါက အေၾကာဆစ္ လြဲျခင္းမ်ား ေပ်ာက္၏။ ေခြးေတာက္ ရြက္ကုိ ဘဲဥႏွင့္ ေၾကာ္စားပါက ခြန္အားကို တုိးပြားေစ၏။ ေခြးေတာက္ျမစ္ကုိ ေခြး႐ူးျပန္ေဆး အန္ေဆးႏွင့္ သလိပ္ရႊင္ ေဆးမ်ားတြင္ ထည့္သြင္း အသုံးျပဳသည္။

Read More

ဆင္တုံးမႏြယ္

	Botanical Name : Tinospora cordifolia Miers Myanmar Name : ဆင္တုံးမႏြယ္ English Name : Heard leaved moonseed Family : Menispermaceae
	Distribution : ျမန္မာႏုိင္ငံ အႏွံအျပားတြင္ ေပါက္ေရာက္သည္။ သဘာ၀ အေလ်ာက္ အေလ့က် ေပါက္ေသာ္လည္း စုိက္ပ်ိဳးပင္ အျဖစ္ေသာ္ လည္းေကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အထက္ပုိင္းတြင္ ေပါက္ေရာက္ေသာ အပင္မွာ အခါးဓာတ္ ပုိ၍ အာနိသင္လည္း ပုိမုိ ထက္ျမက္သည္။ Appearance : ဆင္တုံးမႏြယ္ ရုိးရုိးႏွင့္ ဆင္တုံးမႏြယ္ ဆူးေပါက္ ဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသည္။ ဆင္တုံးမႏြယ္ ရုိးရုိး၏ ႏြယ္တြင္ ဆူးဖု ကေလးမ်ား မပါဘဲ အရြက္သည္ ကင္းပုံရြက္ႏွင့္ ဆင္တူ၍ ကင္းပုံရြက္ထက္ ႀကီးသည္။ ဆင္တုံးမႏြယ္ ဆူးေပါက္၏ ႏြယ္တြင္ ဆူးဖုကေလးမ်ား ပါရွိၿပီး အရြက္သည္ ႏွလုံးပုံ အရြက္ ျဖစ္သည္။ ဆင္တုံးမႏြယ္သည္ ႏြယ္ပင္ျဖစ္၍ မွီခုိပင္ (သုိ႔) မွီခုိခံ ပစၥည္း တစ္ခုခုကုိ ႏြယ္တက္ရာတြင္ လက္ရာရစ္ ရစ္ပတ္ ႏြယ္တက္သည္။ အပြင့္သည္ ႏွစ္ပင္ေပါင္း လိင္စုံ ျဖစ္ၿပီး အ၀ါေရာင္ ရွိ၍ အလြန္ ေသးငယ္သည္။ အဆစ္မ်ားမွ ပန္းခုိင္ထြက္သည္။ တေပါင္းလမွ နယုန္လ အတြင္း ပြင့္သည္။ အသီးသည္ အ၀ါေရာင္ျဖစ္သည္။ အညွာမဲ့သည္။ ဆီးသီးခန္႔ ရွိသည္။ အသီးမ်ား အျပြတ္လိုက္ သီးသည္။ တေပါင္းလ၊ တန္ခူးလ တုိ႔တြင္ အသီးမွည့္သည္။ Useful Part : ပင္စည္၊ အျမစ္၊ အရြက္ Usage : ဆင္တုံးမႏြယ္ အရွည္ ၅ လက္မခန္႔ကို ေကာ္ဖီ ပန္းကန္ ႏွစ္လုံးႏွင့္ ထက္၀တ္က်န္ေအာင္ ျပဳတ္ၿပီး ျပဳတ္ရည္ကုိ နား၌ ေဆးေၾကာ ေပးခဲ့ေသာ္ နားအတြင္းရွိ အညစ္အေၾကးမ်ား ကင္းစင္၍ နားကုိက္ နားနာ မ်ားကုိ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ ဆင္တုံးမႏြယ္ အရွည္ ၃ လက္မခန္႔ကို ထုေထာင္းၿပီး ေရသန္႔သန္႔ ေကာ္ဖီ ပန္းကန္လုံး သုံးလုံးျဖင့္ တစ္ည စိမ္ပါ။ အဖုံးဖုံးထားပါ။ ၎စိမ္ရည္ သန္႔သန္႔ကို မ်က္စိတြင္ ခတ္ေပးျခင္းျဖင့္ မ်က္စိ ဒဏ္နာကို သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ ဖာလာျဖဴ ၂ က်ပ္သား၊ ၀ါးစိန္ (၀ါးအတြင္မွ ရေသာ ၀ါးဆံ) ၂ က်ပ္သား၊ ဆင္တုံးမႏြယ္ ၃ က်ပ္သားတုိ႔ကုိ အမႈန္႔ ျပဳလုပ္၍ ပ်ားရည္ ၁၀ သားႏွင့္ ေရာစပ္ပါ။ ၎ေဆးကုိ တစ္ႀကိမ္လွ်င္ ဟင္းစားဇြန္း တစ္ဇြန္း တစ္ရက္ ၂ ႀကိမ္ ေသာက္ေပးပါက တီဘီေရာဂါ (ျမစ္ေျခာက္နာ) ကုိ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ ျမင္းခြာရြက္ ၃ က်ပ္သား၊ ဆင္တုံးမႏြယ္ အရွည္ ၁ လက္ခခန္႔ကို ထုေထာင္း၍ ေရ ေကာ္ဖီ ပန္းကန္ ၃ လုံးႏွင့္ ၃ ပုံ ၁ ပုံ က်န္ေအာင္ ျပဳတ္၍ တစ္ရက္လွ်င္ ၂ ႀကိမ္ ေသာက္ေပးပါက ႏွလုံးတုန္ျခင္း၊ စိတ္ေခ်ာက္ခ်ားျခင္း တုိ႔ကုိ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္။ ဆင္တုံးမႏြယ္ရြက္ ၃ ရြက္ကုိ ႀကိတ္၍ ဒိန္ရည္ (ရက္တက္ရည္) ေကာ္ဖီ ပန္းကန္ တစ္လုံးႏွင့္ တစ္ရက္ ႏွစ္ႀကိမ္ ေသာက္ေသာ္ ကုိယ္ေရ၀ါ (အသား၀ါ) ေရာဂါကုိ ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္။ ဆင္တုံးမႏြယ္မႈန္႔ ၂ ဆႏွင့္ ခ်င္းေျခာက္မႈန္႔ ၁ ဆ ေရာစပ္၍ တစ္ႀကိမ္လွ်င္ ေကာ္ဖီဇြန္း ၁ ဇြန္း တစ္ရက္လွ်င္ ၂ ႀကိမ္ ေရေႏြးႏွင့္ ေသာက္ေသာ္ အစာမေၾက၊ ရင့္ျပည့္ ရင္ကယ္ ေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္ကင္းသည္။ ဆင္တုံးမႏြယ္မႈန္႔ ေကာ္ဖိဇြန္း တစ္ဇြန္းကို ေထာပတ္ ဟင္းစားဇြန္း တစ္ဇြန္းႏွင့္ စားေသာ္ ေလေရာဂါမ်ား၊ သၾကား ေကာ္ဖီဇြန္း တစ္ဇြန္းႏွင့္ စားေသာ္ သည္းေျခ ေရာဂါမ်ား၊ ပ်ားရည္ ဟင္းစားဇြန္း တစ္ဇြန္းႏွင့္ စားေသာ္ သလိပ္ေရာဂါမ်ား သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ ဆင္တုံးမႏြယ္ ၃ လက္မခန္႔ကို ထုေထာင္း၍ ေရသန္႔သန္႔ ေကာ္ဖီ ပန္းကန္လုံး ၃ လုံးျဖင့္ စိမ္ပါ။ အဖုံးဖုံးထားပါ။ ၎စိမ္ရည္ သန္႔သန္႔ကို နံနက္-ည အၾကမ္း ပန္းကန္လုံး တစ္လုံးခန္႔ ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ဆီးခ်ိဳ ေရာဂါ သက္သာေစသည္။ ၀မ္းကုိက္ ေရာဂါလည္း ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။ ဆင္တုံးမႏြယ္ အရွည္ ၃ လက္မခန္႔ကို ေရအၾကမ္း ပန္းကန္ ၃ လုံးျဖင့္ ၃ ပုံ ၁ ပုံက်န္ေအာင္ ျပဳတ္ၿပီး နံနက္-ည ေသာက္ေပး၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထုေခ်၍ တစ္ည စိမ္ရည္ကုိ အၾကမ္းပန္းကန္လုံး တစ္လုံး ေသာက္ေပးေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မိန္းမမ်ား မီးယပ္ျဖဴ ဆင္းျခင္းကုိ ေပ်ာက္ေစသည္။ အဆစ္ေရာင္ ေရာဂါကုိလည္း သက္သာေစသည္။ ဆင္တုံးမႏြယ္ႏွင့္ ၾကက္ဆူေစ့ကုိ ဆတူ ႀကိတ္၍ ေျခဖ၀ါး၌ လူးေပးလွ်င္ ေျခဖ၀ါး ပူေသာ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။

Read More

ဂ်င္း

	Botanical Name : Zingiber officinale Myanmar Name : ဂ်င္း English Name : Ginger Family : ZINGIBERACEAE
	Distribution : ဂ်င္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အႏွံအျပားတြင္ ေပါက္ေရာက္ ႏုိင္သကဲ့သုိ႔ အိႏၵိယျပည္၊ ဂ်ပန္ျပည္၊ တရုတ္ျပည္၊ အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံ မ်ားတြင္လည္း ဦးစားေပး စုိက္ပ်ိဳး ေပါက္ေရာက္ ၾကသည္။ ရွမ္းျပည္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္အႏွံ ေပါက္ႏုိင္ေသာ ေဒသမ်ားတြင္ ဂ်င္းပင္သည္ သဲေျမမ်ားတြင္ ေလာင္းရိပ္ ေအာက္၌ စုိက္ပ်ိဳး ပါက ပုိမုိႀကီးထြား ေပါက္ေရာက္ ႏုိင္ၾကသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ အမ်ားအားျဖင့္ ဗမာခ်င္း (ခ်င္းရုိင္း) မ်ားအား ပုိမုိ စုိက္ပ်ိဳး ၾကသည္။ Appearance : ပင္ႏု၊ ပင္ေပ်ာ့ မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး အစိမ္းေရာင္ ရွိ၍ အျမင့္ ၃ ေပ ၄ ေပ ခန္႔အထိ ျမင့္သည္။ အရြက္မွာ အစိမ္းေရာင္ ရွိၿပီး ၀ါးရြက္ အေသးစားႏွင့္ တူသည္။တစ္ရြက္လွ်င္ ၆ လက္မမွ ၈ လက္မခန္႔ ရွည္သည္။ စိမ္း၀ါေရာင္ ပန္းပြင့္ ကေလးမ်ား ပြင့္သည္။ မုိးရာသီတြင္ ပြင့္ေလ့ ရွိသည္။ ေျမေအာက္ သဲေျမမ်ိဳးတြင္ စုိက္ပ်ိဳးရ လြယ္ကူေသာ အညိဳႏုေရာင္ ေျမေအာက္ ပင္စည္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ဂ်င္းတက္တြင္ အဆစ္မ်ား ရွိ၍ အဆစ္ေနရာတြင္ အဖတ္၊ အတက္ ကေလးမ်ား ရွိတက္သည္။ Useful Part : ဥအတက္ကုိသာ မ်ားေသာ အားျဖင့္ အစား အေသာက္တြင္ လည္းေကာင္း၊ ေဆး၀ါးမ်ား အျဖစ္ ေသာ္လည္းေကာင္း အသုံးျပဳ တက္ပါသည္။ Usage : ၎ဂ်င္း အတက္မ်ားကို ျမန္မာျပည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားတြင္ ဟင္းလ်ာ မ်ား၌ လည္းေကာင္း၊ စားစရာ အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ငရုတ္သီး အစားထုိး ပစၥည္း အျဖစ္ လည္းေကာင္း အသုံးျပဳ ၾကသည္။ အသံ၀င္ျခင္း၊ အသံပ်က္ျခင္း၊ လည္ေခ်ာင္း နာျခင္း မ်ားအတြက္ ဂ်င္းပါးပါး ၇ လႊာအား ထန္းလ်က္ ၃ လုံးထည့္၍ ေရသုံးခြက္ တစ္ခြက္တင္ က်ိဳၿပီး ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္ပါသည္။ ရာသီ အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚတက္ေသာ တုပ္ေကြး ဖ်ားျခင္း၊ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ ဖ်ားျခင္း၊ လည္ေခ်ာင္း နာျခင္း၊ ေခ်ာင္းဆုိးျခင္း စေသာ ေရာဂါမ်ားတြင္လည္း ဂ်င္းႏွင့္ ထန္းလ်က္ကို အထက္ပါ အတုိင္း နံနက္တစ္ႀကိမ္၊ ည တစ္ႀကိမ္ ေသာက္သုံးျခင္း၊ ဟင္းလ်ာ မ်ားတြင္ ယခင္ကထက္ အနည္းငယ္ ပုိထည့္၍ ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္ျခင္းျဖင့္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ အေနာက္တုိင္း သုေတသီ တခ်ိဳ႕မွ ဂ်င္းကုိ စားသုံးျခင္းျဖင့္ virus မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည့္ အခ်ိဳ႕ေရာဂါ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ေပ်ာက္ကင္းႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိထားပါသည္။ ဂ်င္း၊ ဖန္ခါးသီးႏွင့္ ေထာပတ္ကုိ ေရာခ်က္၍ သက္ရွည္ ေတေဆး အျဖစ္လည္း အသုံးျပဳ ႏုိင္ၾကပါသည္။ သြားကုိက္ ေရာဂါတြင္ ဂ်င္းကို ပါးပါးလွီး၍ အုံေပးျခင္းျဖင့္ သြားကုိက္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ နားကုိက္ ေရာဂါတြင္ ဂ်င္းစိမ္း သတၱဳရည္ ေႏြးေႏြးအား နားတြင္ ခတ္ေပးျခင္းျဖင့္ နားကုိက္ေရာဂါ ေပ်ာက္ေစပါသည္။ ဇက္ေၾကာ တက္သူမ်ား အတြက္ ဂ်င္းပါးပါး လွီးၿပီး မီး အနည္းငယ္ ျပပါ။ ၿပီးလွ်င္ ဇက္ေၾကာတက္သည့္ ေနရာ၌ ကပ္ေပးျခင္းျဖင့္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ ေသြးေၾကာပိတ္၍ ျဖစ္ေပၚတက္ေသာ အခ်ိဳ႕ေျခထိပ္နာမ်ား၊ ေျခဖ်ား ေအးျခင္းမ်ားကုိ ဂ်င္းစိမ္း ၂ က်ပ္ခြဲသားအား ေသးေသးလွီးၿပီး အရက္ တစ္ပုလင္းတြင္ စိမ္ပါ။ နံနက္ တစ္ဇြန္း ည တစ္ဇြန္း တုိက္ေပးပါ။ အနာ ေပၚသုိ႔လည္း ေလာင္းထည့္ေပးပါ။ ဤသို႔ျဖင့္ ေသြးေၾကာ က်ဥ္းျခင္းမ်ား၊ ပိတ္ျခင္းမ်ား ဖြင့္ခါ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္ပါသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မီးဖြားၿပီး သားအိမ္ မက်က္ဘဲ ဖ်ားနာျခင္း မ်ားအတြက္ ထန္းလ်က္ ၂ က်ပ္သား၊ ဂ်င္း ၁ က်ပ္သားအား ေရ တစ္ပိႆာတြင္ တစ္၀က္ခန္႔ ျဖစ္ေအာင္ က်ိဳပါ။ ၿပီးလွ်င္ တစ္ခါေသာက္ ၂ ေအာင္စ ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ၎ေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေစ ပါသည္။

Read More

ခံတက္

	Botanical Name : Crataeva religiosa Forst Myanmar Name : ခံတက္ English Name : Three Leaved caper; Garlie pear Family : CAPPAIRDACEAE
	Distribution : ျမန္မာ ႏုိင္ငံ ေအာက္ပိုင္း ျမစ္နား ေခ်ာင္းနားတြင္ အမ်ားဆုံး ေတြ႔ရသည္။ အျမင့္ေပ ၃၅၀၀ ထိ ေပါက္ေရာက္သည္။ Appearance : ရြက္ေၾကြ ပင္လတ္မ်ိဳး ျဖစ္ၿပီး ေပ ၃၀ ေက်ာ္ အထိ ျမင့္၏။ အကုိင္း အညြန္႔ မ်ားေပၚတြင္ အျဖဴစင္းမ်ား ရွိ၍ ပင္စည္ အေခါက္မွာ မီးခုိးေရာင္ ရွိ၏။ အတြင္းသားမွာ မာဆက္ၿပီး အ၀ါေရာင္ ရွိသည္။ ရင့္ေသာအခါ အညိဳေရာင္သုိ႔ ေျပာင္းသြားသည္။ ၃ ရြက္ျမႊာေပါင္း ျဖစ္ၿပီး ရြက္လႊဲထြက္သည္။ ရြက္ညွာ ရွည္၍ ရြက္ျမႊာမ်ားမွာ ၃ ေပမွ ၆ ေပထိ ရွည္သည္။ ရြက္ျပား၏။ ေက်ာဖက္တြင္ ရြက္ေၾကာမ်ား ထင္ရွားစြာ ရွိသည္။ ရြက္ထိပ္ ခၽြန္၍ ရြက္ရင္း သြယ္သည္။ ရြက္နား ညီၿပီး ရြက္ျပား ေခ်ာသည္။အပြင့္သည္ အခ်င္း ၂ လက္မမွ ၃ လက္မ ရွိသည္။ အပြင့္ ႀကီးမားၿပီး အ၀ါႏုေရာင္ ရွိ၍ အေျမာက္ အမ်ား ပြင့္သည္။ အသီးမွာလည္း အ၀ါေရာင္ ရွိသည္။ အခ်င္း ၁ လက္မမွ ၂ လက္မ ရွိ၍ ဘဲဥ သုိ႔ လုံး၀ုိင္းသည္။ အသား ထူသည္။ အခြံ မာ၍ ၾကမ္းသည္။ ေက်ာက္ကပ္ပုံ အေစ့မ်ား ပါရွိသည္။ Useful Part : အေခါက္၊ အရြက္၊ အျမစ္။ Usage : ခံတက္ ရြက္မွာ ေႏြရာသီတြင္ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ ေပၚသည့္ အရြက္ ျဖစ္သည္။ ခံတက္ရြက္ကို ျပဳတ္ေသာက္ ျခင္းျဖင့္ ေႏြဥတုတြင္ ျဖစ္တက္ေသာ အပူ ၀မ္းေလွ်ာ ၀မ္းပ်က္ ေရာဂါမ်ား၊ ေခၽြးငုပ္၊ မိတ္ငုပ္၊ ဓာတ္ငုပ္ ေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္ကင္း၏။ ကေလးမ်ားတြင္ ျဖစ္တက္ေသာ ၀က္သက္၊ ေရေက်ာက္၊ ပဲသီတာ စသည့္ အပူနာ ေရာဂါမ်ား အတြက္ ႀကိဳတင္ ကာကြယ္ေဆး အျဖစ္ ခံတက္ရြက္ကုိ သၾကား၊ ထန္းလ်က္၊ ပ်ားရည္ စသည္တုိ႔ျဖင့္ သင့္ေလ်ာ္သလုိ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ တြဲဖက္၍ ေသာက္သုံး ႏုိင္ပါသည္။ သီတ (အေအး) အေၾကာင္းခံၿပီး ျဖစ္ေသာ ဆီးခ်ိဳ၊ ေလငန္း၊ ေသြးတုိး ေရာဂါ၊ ရုပ္ ေလးလံ ထုိင္းမႈိင္းျခင္း၊ ရုပ္၀ၿပီး ေသြးေၾကာ ေလေၾကာမ်ား က်ဥ္းျခင္း၊ အေၾကာတက္ျခင္း၊ ထုံက်ဥ္ကုိက္ခဲျခင္း စသည့္ ေရာဂါမ်ား အတြက္ ခံတက္ရြက္ကို သုတ္စားျခင္း၊ ျပဳတ္ေသာက္ျခင္းျဖင့္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစ၏။ အရြက္ကို ႀကိတ္၍ ေရႏွင့္ ေဖ်ာ္ၿပီး မီးႏွင့္ ေႏြးေအာင္ ျပဳ၍ ကုိက္ခဲနာက်င္ေသာ ေနရာတြင္ လိမ္းေပးပါက အကုိက္အခဲမ်ား ေပ်ာက္၏။ ခံတက္ရြက္ ႀကိတ္ရည္ႏွင့္ ကြမ္းရြက္ ႀကိတ္ရည္ တုိ႔ကုိ ဆတူေရာ၍ ေထာပတ္ သင့္ရုံႏွင့္ ေသာက္ပါက အဆစ္ေရာင္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းသည္။ ခံတက္ခ်ဥ္ ထည့္စားျခင္း၊ သုပ္စားျခင္းျဖင့္ ေလထုိးေလေအာင့္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းသည္။ သက္တန္႔နာႏွင့္ အနာေပါက္ ေရာဂါတုိ႔တြင္ ခံတက္ေခါက္ကို ပရံႏၷ၀ါျမစ္ ႏွင့္ ေသြးေသာက္ ပါက လ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာက္ကင္းသည္။ ခံတက္ျမစ္ကို ေလးပုံ တစ္ပုံ ၾကြင္းက်န္ေအာင္ ျပဳတ္ေသာက္ပါက ဆီးခ်ိဳ ေရာဂါ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ ခံတက္ေခါက္ကို ေလးပုံ တစ္ပုံ ၾကြင္းက်န္ေအာင္ ျပဳၿပီး အဆုိပါ ျပဳတ္ရည္ကို ၾကံသကာ ေရာ၍ ေသာက္က ဆီးေက်ာက္တည္ ေရာဂါ၊ ဆီးအိမ္ ေရာဂါ မ်ားကုိ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ ခံတက္ျမစ္ကို အျပင္းအထန္ ဖ်ားေသာ ေရာဂါ မ်ားတြင္ ကုသသည့္ ေဆးမ်ား၌ ပါ၀င္ အသုံးျပဳပါက ထိေရာက္စြာ အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈ ရွိပါသည္။

Read More

ကြမ္းသီး

	Botanical Name : Areca catechu L Myanmar Name : ကြမ္းသီး English Name : Betle Nut Family : PALMACEAE
	Distribution : ျမန္မာျပည္ အႏွံတြင္ ေပါက္ေရာက္ ေသာ္လည္း အပူပုိင္း ေဒသတြင္ ပုိမုိ ေပါက္ေရာက္သည္။ ကြမ္းသီး ေမႊးလည္း ရွိသည္။ အလုံးက မႀကီးမားေခ်။ ေတာင္ငူ ခရုိင္ အတြင္း၌ ရွိသည္။ Appearance : အပင္ႀကီးမ်ိဳးႏွင့္ အပင္ငယ္မ်ိဳး ဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးရွိသည္။ အပင္ႏွင့္ အသီး အႀကီး အငယ္သာ ကြာ၍ က်န္အားလုံး တူသည္။ ေတာကြမ္းသီးပင္ ေခၚ အပင္နိမ့္ ကေလးမ်ား ရွိ၏။ အပင္လုံး တီးတီး ျဖစ္၍ အျမင့္ ၁၀ ေပမွ ၃၀ မီတာ ျမင့္သည္။ အမ်ားအားျဖင့္ လုံးပတ္ ၅၀ စင္တီ မီတာ ရွိတက္၏။ အရြက္မွာ ေခ်ာမြတ္၍ အေပၚျဖတ္ထားေသာ အစိတ္အပိုင္းမ်ား ဆက္ေနသည္။ ရြက္ညွာ ေပါမ်ားသည္။ ရြက္စြယ္လည္း ရွိသည္။အဖုိ၊ အမ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသည္။ အမပြင့္နည္း၍ အဖုိပြင့္ နည္းပါးသည္။အသီးမွာ သုံးမ်ိဳး ရွိသည္။ ကြမ္းသီး အရင့္ လုံးလုံးမ်ိဳးကုိ ေျပာင္ဟု ေခၚသည္။ ကြမ္းသီး အလတ္စားကုိ အသားပြ ဟု ေခၚသည္။ ႏုေသာ ကြမ္းသီးေျခာက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ၾကက္ေခ်း ဟုေခၚသည္။ Useful Part : အသီး Usage : အနာေပါက္ ေရာဂါမ်ား၌ ေသြး၍ လိမ္းႏုိင္သည္။ အပူေလာင္ ျပည္ဖုမ်ား၌ ကြမ္းသီး ၾကက္ေခ်းကုိ ေသြးလိမ္းလွ်င္ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္သည္။ ရွားေစးႏွင့္ ေတာင္ငူ ကြမ္းသီး ဆတူ ေရာ၍ တုိက္ေကၽြးလွ်င္ မီးယပ္ ေသြးလြန္ျခင္းကုိ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္သည္။ ေလပြျခင္း၊ အစာမေၾက၊ ေက်ာဗုိက္ေအာင့္၊ ၀မ္းပ်က္ျခင္း၊ ၀မ္းရစ္နာျခင္း၊ အေဖာေရာဂါ၊ ဆီးသြားရ ခက္ျခင္း၊ ကုိယ္၀န္ ေဆာင္စဥ္ ခဏခဏ အန္ျခင္း အတြက္ ျပဳတ္ရည္ကို တစ္ေန႔ ၆ ပဲမွ ၁၂ ပဲသား တုိက္ေကၽြး ႏုိင္သည္။ ၀မ္းပ်က္ ၀မ္းကုိက္ ေရာဂါ၌ တစ္ေန႔လွ်င္ ပဲ၀က္မွ ၄ ပဲသားအထိ တုိက္ေကၽြး ႏုိင္သည္။ ကြမ္းသီးတြင္ ပါ၀င္ေသာ Arecoline ဓာတ္သည္ သူငယ္အိမ္ ညွစ္အားကုိ ေကာင္းေစၿပီး မ်က္လုံးအိမ္ တင္းအားကုိ ေလ်ာ့က်ေစသည္။ ဘရင္ဂ်ီနာ ျဖဴးလိမ္းေဆး အျဖစ္ ေျပာင္းေခ်း ၁ ပဲ၊ မန္က်ည္းေစ့ခြန္ ၁ ပဲ၊ ဒုတၱာ ၁ ပဲ၊ ကြမ္းသီးၾကက္ေခ်း ၁ ပဲ၊ ၎ ေဆးတုိ႔ကို မီးသင္း၍ ညက္ေအာင္ႀကိတ္၊ အနာမွာ ထည့္ပါ။

Read More

ကြမ္းရြက္

	Botanical Name : Piper betle Linn Myanmar Name : ကြမ္းရြက္ English Name : BETLE VINE Family : PIPERACEAE
	Distribution : ျမန္မာ ႏုိင္ငံ အႏွံ အျပားတြင္ ေပါက္ေရာက္သည္။ စုိက္ပ်ိဳးပင္ ျဖစ္သည္။ Appearance : ကပ္ပါး ႏြယ္ပင္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ပင္စည္လုံး ေသးသြယ္ ေျပာင္ေခ်ာသည္။ အျမစ္မ်ား ထြက္ေနေသာ ထစ္ဖုမ်ား ရွိသည္။ တစ္ခါ တစ္ရံ ဂလင္းမ်ား ပါရွိသည္။ ေမႊးေသာ အနံ႔ရွိသည္။ ကြမ္းပင္တြင္ အႏုစား၊ အလတ္စား၊ အၾကမ္းစား၊ အရုိင္းစား ဟူ၍ ၄ မ်ိဳးခန္႔ ခြဲထားသည္။ ရြက္လႊဲ ထြက္သည္။ ႏွလုံးပုံ ရွိ၍ ရြက္ထိပ္ခၽြန္ၿပီး ရြက္ရင္းရွိ အ၀ုိက္မ်ား ညီညာသည္။ ရြက္ညွာ ရွည္၍ အလယ္တြင္ ေျမာင္းပါရွိ၏။ ပန္းပြင့္ အလြန္ ေသးငယ္သည္။ ဖုိမ သီးသန္႔ ရွိသည္။ ပန္းခုိင္မ်ားသည္ အရြက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ထြက္၏။ အဖုိ ပန္းခုိင္သည္ ပုိ၍ ေသးသည္။ အသီးသည္ အလြန္ ေသးငယ္သည္။ လုံး၀ုိင္း၍ တစ္ေစ့သီး ျဖစ္သည္။ Useful Part : အရြက္ Usage : ကြမ္းရြက္ ညွစ္၍ ရေသာ သတၱဳႏွင့္ ဂ်င္းျပဳတ္ရည္၊ ဆားအနည္းငယ္ႏွင့္ တုိက္ေကၽြးပါက ပန္းနာ ရင္က်ပ္၊ ရင္ေအာင့္ ရင္ကယ္၊ ၾကက္ညွာ ေခ်ာင္းဆုိး ေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္၏။ ကေလးမ်ား ေလပြျခင္း၊ အစာ မေၾကျဖစ္ျခင္း၊ ၀မ္းသြားျခင္း၊ ဖ်ားနာျခင္းမ်ား၌ ကြမ္းရြက္ သတၱဳရည္ႏွင့္ ပ်ားရည္မ်ား ေရာ၍ တုိက္ေကၽြးလွ်င္ ေပ်ာက္ကင္း ႏုိင္၏။ အဖ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ေခါင္းကုိက္ ေရာဂါမ်ား၌ ကြမ္းရြက္ မ်က္စဥ္း အျဖစ္ ခတ္ေပးႏုိင္သည္။ မ်က္စိပူျခင္း၊ ယားျခင္း၊ နာျခင္းမ်ားတြင္ ကြမ္းရြက္ကုိ မ်က္လုံး ေပၚတြင္ ကပ္ေပးႏုိင္သည္။ ဗုိင္းရပ္စ္ ပုိးေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ အဖ်ား၊ လည္ေခ်ာင္းနာ ေရာဂါမ်ားကုိ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္သည္။ ေသြးတုိး ေရာဂါတြင္ ေသြးတက္သည့္ အခါ ခ်က္ခ်င္း ပ်ေစရန္ ကြမ္းရြက္ သတၱဳရည္ကုိ ညွစ္၍ တုိက္ေကၽြးႏုိင္သည္။

Read More

မုယားႀကီး

	Botanical Name : Adhatoda vasica Nees Myanmar Name : မုယားႀကီး English Name : Malabar Nut Family : ACANTHA
	Distribution : ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ ျပင္ဦးလြင္ ၿမိဳ႕တုိ႔တြင္ အမ်ားဆုံး ေပါက္ေရာက္သည္။ သဘာ၀ အေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္သည္။ Appearance : ခ်ဳံပင္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ အျမင့္ ၄ ေပမွ ၈ ေပ အထိ ျမင့္သည္။ ပင္စည္ လုံး၀န္း၏။ ေခ်ာမြတ္၏။ အဆစ္မ်ား ေဖာင္းၾကြ၏။ ညိဳေျခာက္ေျခာက္ အေရာင္ရွိေသာ အကုိင္းအခက္ မ်ားစြာ ျဖာထြက္၏။ အေရာင္ကုိ လုိက္၍ အျဖဴ အနက္ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသည္။ အျဖဴမွာ အရြက္ရုိးစိမ္း၍ အနက္မွာ အရုိးအနက္ေရာင္ သန္း၏။ အရြက္မ်ားသည္ ႏွစ္ရြက္စီ ရြက္ဆုိင္ အလွည့္က် ထြက္၏။ အကုိင္းမ်ား အဖ်ားပိုင္းတြင္ စုထြက္သည္။ ရြက္ထိပ္ခၽြန္သည္။ ရြက္နား ညီ၏။ အလ်ား ၄ လက္မမွ ၈ လက္မအထိ ရွည္သည္။ အရင္း ခၽြန္၏။ ရြက္ေၾကာ ထင္ရွား၏။ အေပၚ မ်က္ႏွာျပင္ ေခ်ာမြတ္ၿပီး ေအာက္ မ်က္ႏွာျပင္မွာ အေမြးႏုေလးမ်ား ရွိ၏။ အျဖဴ အနီ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသည္။ ပန္းအပြင့္ တုိ႔သည္ အရြက္ႏွင့္ ဆင္ေသာ ပြင့္ခံရြက္ ရွိ၏။ ပြင့္ညွာ အလြန္တုိသည္။ ပြင့္ဖတ္ အုံဆက္ ျဖစ္၏။ အရင္းထိ ဟုိက္သည္။ ပြင့္ဖတ္ အုံ၀ုိက္ ၅ ခုရွိသည္။ ပြင့္ဖတ္ အုံ၀ုိက္တုိ႔သည္ လႊသြား ပုံသ႑ာန္ ရွိသည္။ ပြင့္ခ်က္ အုံျပြန္သည္ ပြင့္ခ်က္ အုံ၀ုိက္၏ အလ်ားထက္ တုိ၏။ ၀တ္မႈန္ခံတုိင္သည္ ၀တ္ဆံ တုိင္ထက္ တုိ၏။ သီတင္းကၽြတ္၊ တန္ေဆာင္မုန္း လတြင္ ပြင့္၏။အသီးသည္ အက္ကြဲသည္။ ဥဖ်ားသြယ္ အေစ့ေလးေစ့ကုိ ေဆာင္သည္။ အေမႊးႏုမ်ား ဖုံးလႊမ္းထားသည္။ တပုိ႔တြဲ လတြင္ အသီး မွည့္သည္။ Useful Part : အရြက္၊ အျမစ္၊ ပဥၥငါးပါး Usage : ၾတစုသီးကုိ မုယားႀကီးရြက္ ညွစ္ရည္ႏွင့္ စိမ္၍ တစ္ခြက္စာ ေၾကြဇြန္းႀကီး သုံးဇြန္းမွ် ေသာက္က ေသြးအန္ ေသြးက် ေရာဂါ ေပ်ာက္၏။ မုယားႀကီး အရြက္ကုိ အရိပ္တြင္ ေျခာက္ေစ၍ ျပာခ်ၿပီး ျပာကို ညက္ေအာင္ ျပဳ၍ သိပ္ေပးပါက သြားနာ၊ သြားကုိက္၊ သြားဖုံး ေသြးယုိျခင္း၊ သြားနဲ႔ျခင္းမ်ား ေပ်ာက္၏။ မုယားႀကီး ရြက္ကုိ မ်က္ရည္ယုိျခင္း၊ မ်က္လုံး နီျမန္း၍ ပူေလာင္ျခင္း၊ မ်က္လုံးကုိက္ျခင္း၊ မႈန္ျခင္း၊ နာျခင္း၊ နံနက္ အိပ္ရာထ မ်က္ေခ်း မ်ားစြာ ထြက္ျခင္း၊ မ်က္စိ ယားယံျခင္း စေသာ မ်က္စိ ေရာဂါမ်ား၌ ၎ အရြက္ကို ညက္ေအာင္ ႀကိတ္၍ ၃၊၄ ရက္မွ် အုံေပးပါက အထက္ပါ ေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္ကင္း၍ မ်က္စိအားတုိး လာပါ လိမ့္မည္။ မုယားႀကီးရြက္ တစ္ဆုပ္စာကုိ ေရသုံးခြက္ တစ္ခြက္တင္ ျပဳတ္၍ တစ္ေန႔ သုံးႀကိမ္ ေသာက္လွ်င္ ေသြး၀မ္း၊ ဒူလာ၊ မီးယပ္ ေသြးလြန္ ေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္ေစသည္။ မုယားႀကီးရြက္ ျပဳတ္ရည္ႏွင့္ ယားနာမ်ားကုိ ဖန္ေရ ေဆးေပးပါက ေပ်ာက္ကင္းႏုိင္၏။ မုယားႀကီးရြက္ကုိ ခမ္းေအာင္ က်ိဳ၍ ၎ေရ ခပ္ေႏြးေႏြးကုိ ႏႈတ္ငုံေဆး အျဖစ္ မၾကာမၾကာ ငုံေထြးျခင္း ျပဳပါက သြားကုိက္၊ သြားနာ၊ သြားပုိး၊ ေသြးယိုစိမ့္ ေပ်ာက္ကင္း၏။ မုယားႀကီး အပင္ေပါက္စ ႏုႏုကုိ တစ္ပင္လုံး ယူ၍ ႀကိတ္ၿပီးလွ်င္ ၎ သတၱဳရည္ကုိ ယူပါ။ ၎ကို သၾကားခဲ၊ ပ်ားရည္ႏွင့္ သင့္ေတာ္ရုံ ထည့္၍ ေသာက္က ကုိယ္ေရ၀ါ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း၏။ မုယားႀကီးရြက္ သတၱဳရည္ႏွင့္ ပ်ားရည္ ဆတူ စပ္၍ ေၾကးဇြန္းႀကီး တစ္၀က္မွ် ေန႔စဥ္ ႏွစ္ႀကိမ္ ေသာက္ပါက မီးယပ္ ေသြးလြန္နာကို ေပ်ာက္ေစသည္။ မုယားႀကီးရြက္ သတၱဳရည္တြင္ သၾကားခဲႏွင့္ သိေႏၵာ သင့္ရုံထည့္၍ တစ္ခြက္စာ ေၾကးဇြန္းႀကီး တစ္ဇြန္းမွ် ေသာက္ပါက ပန္းနာ၊ ရင္က်ပ္ႏွင့္ ေခ်ာင္းဆုိး ေရာဂါ သက္သာ ေစႏုိင္ပါသည္။ ၎ အရည္ကုိ ပါးစပ္နာမ်ားအား လိမ္းေပးပါက ေပ်ာက္ကင္း၏။ မုယားႀကီးအနက္ အျမစ္ကုိ ေရေအးႏွင့္ ေသြး၍ ကင္းကုိက္ေသာ ေနရာကို လိမ္းေပးပါက ကင္းဆိပ္ေျပ၏။ မုယားႀကီးျမစ္ကုိ ပုိးမႊား သတ္ေဆး အျဖစ္လည္း ေဖာ္စပ္ အသုံး ျပဳႏုိင္သည္။

Read More

ပိစပ္

	Botanical Name : Eupatorium cannabinum Linn Myanmar Name : ပိစပ္ English Name : Hemp Agrimony Family : COMPOSITAE
	Distribution : ျမန္မာႏုိင္ငံ အႏွံ အျပားတြင္ ေပါက္ေရာက္သည္။ အေလ့က်ပင္ အျဖစ္ ေပါက္ေရာက္ ၾကသည္။ Appearance : ပိစပ္ပင္တြင္ ပိစပ္ ရုိးရုိးႏွင့္ ပိစပ္ (ေတာ) ဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသည္။ ပိစပ္ ရုိးရုိးသည္ အပင္ငယ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ အပြင့္သည္ အ၀ါေရာင္ ျဖစ္သည္။ အရြက္မွာ လက္၀ါး သ႑ာန္ ေခြးသြားစိပ္မ်ား ရွိသည္။ ရြက္ဖ်ား ခၽြန္၏ အပြင့္သည္ အပင္ ထိပ္ဖ်ား အခက္ဖ်ား ပြင့္၏။ ၎အပြင့္သည္ စူးရွေသာ အနံ႔ထြက္၏။ ၎သည္ ပဥၥငါးပါး အလုံးစုံ ခါးသည္။ Useful Part : ပဥၥငါးပါး Usage : ပိစပ္ရြက္ကို ျပဳတ္ၿပီး တုိ႔စားစရာ ဟင္းအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ သားငါးမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာ ခ်က္ျပဳတ္၍ လည္းေကာင္း၊ စားသုံးပါက ၀မ္းမီးကို ေတာက္ေစ၍ ၀မ္းေဖာ၊ ၀မ္းေရာင္၊ ၀မ္းပ်က္ျခင္းကို ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ နာတာရွည္ ၀မ္းပ်က္ျခင္း အတြက္ အထူး သင့္ေလ်ာ္ေသာ ဟင္းလ်ာ တစ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ပိစပ္ရြက္ကုိ သင့္ေတာ္ေသာ အတုိင္းအတာ အထိ သုံးပါက ဆီးရႊင္ေစၿပီး၊ ေခၽြးထြက္ ေစပါသည္။ ပိစပ္ကုိ အလြန္အကဲ ေဆး၌ အသုံးျပဳပါက အန္တက္သည္။ ပိစပ္သည္ ကုိယ္ေရ၀ါ ေရာဂါ၊ ေသြးအန္ ေသြးက် ေရာဂါ၊ အနာပ်က္ ေရာဂါ၊ ေရာင္တင္းျခင္း တုိ႔၌ အသုံးျပဳ ႏုိင္သည္။ ပိစပ္ရြက္သည္ ေသြးကုိ ၾကြေစ၊ သက္ေစ တက္သျဖင့္ မီးယပ္ ေသြးငုပ္သူမ်ားႏွင့္ သင့္ေတာ္ ပါသည္။ ပိစပ္ရြက္ သတၱဳရည္ကုိ ေအာင္စ၀က္ခန္႔ တုိက္ေကၽြးေပးျခင္းျဖင့္ ငွက္ဖ်ား ေရာဂါႏွင့္ အဆိပ္ရွိ သတၱ၀ါမ်ား ကုိက္ခဲျခင္းကို ေပ်ာက္ေစႏုိင္သည္။ အေအးမိ ေရာဂါႏွင့္ တုပ္ေကြး ေရာဂါ မ်ားတြင္ ပိစပ္ရြက္ ပဥၥငါးပါးကို ကြမ္းရြက္ႏွင့္ ျပဳတ္၍ ေအာင္စ ၀က္ခန္႔ တုိက္ေကၽြးပါက သက္သာ ေစသည္။ ပိစပ္ရြက္သည္ တုတ္ႏွင့္ သန္ကုိ က်ေစ ႏုိင္ေသာ အစြမ္းရွိသည္။ ပိစပ္ရြက္ သတၱဳရည္ ေအာင္စ၀က္ ခန္႔ကို သိေႏၵာဆားႏွင့္ တုိက္ေပးပါက သလိပ္ကုိ ေၾကေစၿပီး၊ သလိပ္ကုိ ရႊင္ေစသည္။ ပိစပ္ကုိ ရုိးကုိက္ဖ်ားေခၚ ၾကြက္သား ရုိးဆက္မ်ား ျပင္းထန္စြာ ကုိက္ခဲ၍ ဖ်ားနာျခင္းကုိ ကုသရာတြင္ သုံးသည္။ ပိစပ္ သတၱဳရည္ကို အစာ မေၾကေသာ ေရာဂါမ်ားတြင္ သုံးသည္။ ပိစပ္ (ေတာ) ၅၀က်ပ္သားကုိ ေရစင္ေအာင္ ေဆး၍ ေထာင္းထုၿပီး အရြက္ဦးရည္ (သို႔) အရက္ပ်ံ ၁၀၀၀ စီစီတြင္ သုံးရက္ၾကာ စိမ္ထားပါ။ ၎ ေဆးရည္ကို ထိခုိက္ရွနာ ၊ ဒဏ္ရာ၊ အဆစ္ အျမစ္ ကုိက္ခဲနာ၊ အေဖာ အေရာင္ႏွင့္ အနာေပါက္ ေရာဂါ မ်ားတြင္ ထည့္ေပးျခင္း၊ လိမ္းေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ပါက အဆုိပါ အနာ ေရာဂါမ်ား လ်င္ျမန္စြာ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ႏုိင္သည္။ ပိစပ္ရြက္ သတၱဳရည္ (သို႔) အဆုိပါ အရည္သည္ အထူး အားျဖင့္ ထိခုိက္ ရွနာႏွင့္ ဒဏ္ရာမ်ား အတြက္ အထူး အစြမ္း ထက္ေသာ ေဆးျဖစ္သည္။ ပိစပ္ (ေတာ) ပဥၥငါးပါး ျပဳတ္ရည္ကုိ အႏွစ္ ရေအာင္ က်ိဳၿပီး ပ်ားရည္ႏွင့္ ေရာစပ္ ေသာက္သုံးပါက အာယု၀ဎုန ေဆးအျဖစ္ အသက္ကုိ ရွည္ေစသည္။

Read More

ကၽြဲေက်ာင္းမင္ေဆး

	Botanical Name : Euphorbia hitta Myanmar Name : ကၽြဲေက်ာင္းမင္ေဆး English Name : Milk Bush Family : EUPHORBIACEAE
	Distribution : ယခင္ အာဖရိက တုိက္တြင္သာ ရွိေသာ္လည္း ေနာက္ပုိင္းတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အပါအ၀င္ အေရွ႕တုိင္း ႏုိင္ငံ အားလုံး၌ ေပါက္ေရာက္သည္။ သဘာ၀ ေပါက္ေသာ အပင္ ျဖစ္သည္။ Appearance : အရြက္ခၽြန္သည့္ အနီမ်ိဳးႏွင့္ အရြက္တုံးသည့္ အစိမ္းမ်ိဳၚ ႏွစ္မ်ိဳးရွိၿပီး ၾကဗဟုံးပင္ ဟုေခၚသည္။ အသီးသည္ ေျပာင္းေစ့ႏွင့္ တူသည္။ အပင္သည္ ေျမကပ္ ေပါက္ေသာ အပင္ငယ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ Useful Part : ပဥၥငါးပါး၊ အရြက္၊ အေစး (အကုိင္းအခက္ ခ်ိဳးလွ်င္) Usage : ပဥၥငါးပါး ျပဳတ္ရည္ကို ပန္းနာ၊ ႐ိႈက္နာ၊ ေလျပြန္ေခ်ာင္း ေရာင္တင္းေသာ ေရာဂါတုိ႔၌ လည္းေကာင္း၊ ကေလးတုိ႔ သလိပ္ က်ပ္ေသာ ေရာဂါတုိ႔၌ ေကာင္းစြာ အက်ိဳးျပဳ၏။ သတၱဳရည္ကုိ ပန္းနာ ေမာပန္းမႈတြင္ အသုံးျပဳႏုိင္၏။ မည္သည့္ အေၾကာင္း ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ ၊ ပန္းနာ ရင္က်ပ္၊ ေသြးႏွင့္ ေရာ၍ အန္ထြက္ျခင္း၊ ရင္ဘတ္ ေအာင့္ျခင္းတုိ႔ႏွင့္ သုံးႏုိင္၏။ ၎အျပင္ အေရျပား ေရာဂါတြင္ သတၱဳရည္ကို သုတ္လိမ္း၍ ကုသႏုိင္သည္။ ၀က္သက္ ေရာဂါတြင္လည္း သုံးႏုိင္သည္။ အိပ္ငုိက္ေသာ ေရာဂါတြင္လည္း အသုံးျပဳ၏။ ကေလးမ်ားတြင္ ပုိးေရာဂါႏွင့္ အူတြင္းေရာဂါ၊ ေခ်ာင္းဆုိးေရာဂါ တုိ႔တြင္ အသုံးမ်ား၏။ အေစးကုိ မ်က္ႏွာတြင္ ျဖစ္ေသာ ၀က္ၿခံ၊ ေပြးႏွင့္ အနာစက္တုိ႔တြင္ သုတ္လိမ္းေပးလွ်င္ ေပ်ာက္ကင္း၏။ အရြက္ကုိ သုတ္စားျခင္းျဖင့္ သားသည္ အေမမ်ား ႏုိ႔ထြက္ သန္ေစသည္။ အစာအိမ္၌ တိကၡ၀မ္းမီး အားႀကီးမႈကို အရြက္ကို သုတ္စားၿပီး ေရေသာက္ပါ။ အက်ိဳးျပဳပါသည္။ ႏြားႏုိ႔ (၁၅) က်ပ္သားအား (၅) က်ပ္သား က်န္ေအာင္ က်ိဳၿပီး အေအးခံပါ။ ကၽြဲေက်ာင္းမင္ေဆး ေရစင္ေအာင္ ေဆး၍ စားၿပီး ၎ ႏြားႏုိ႔ကုိ ေသာက္ပါ။ ပန္းေသ၊ ပန္းညိႈးအတြက္ ေဆးေကာင္း တစ္လက္ ျဖစ္သည္။

Read More

ၾကက္သြန္ျဖဴ

	Botanical Name : Allium sativum Linn Myanmar Name : ၾကက္သြန္ျဖဴ English Name : Garlic Family : LILIACEAE
	Distribution : ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ အမ်ားအျပား စုိက္ပ်ိဳး ေပါက္ေရာက္သည္။ Appearance : အပင္ - ပင္ေပ်ာ့ ပင္ငယ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ၁ ေပခန္႔ အထိ ရွည္သည္။ ပင္စည္မွာ ဥ၏ ေအာက္ေျခတြင္ ရွိၿပီး အနည္းငယ္ မာေက်ာ၍ အ၀ုိင္းငယ္ ပုံသ႑ာန္ ရွိ၏။ ၎မွ အျမစ္မ်ား ဖ်ာထြက္သည္။ အရြက္ - အရြက္မ်ား ေျမေပၚသုိ႔ ဥထြက္သည္။ ရွည္လ်ား ေသးသြယ္၍ ျပားခ်ပ္ေသာ အေၾကာ ျပိဳင္ထြက္မ်ား ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ စိမ္းျပာေရာင္ ရွိသည္။ အပြင့္ - ပန္းခုိင္မွာ လုံး၀ုိင္းၿပီး ပန္းပြင့္မ်ား စုေပါင္းေနသည္။ ျပာသုိလ၊ တပုိ႔တြဲလတြင္ ပြင့္သည္။ ဥ - အျဖဴေရာင္ ရွိၿပီး ေသးငယ္သည္။ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ဘဲဥပုံ ျဖစ္သည္။ တစ္ဥတည္း (သုိ႔) အတက္မ်ားျဖင့္ စုေပါင္းေနၿပီး အခြံ႔ပါးျဖင့္ ဖုံးအုပ္ထားသည္။ Useful Part : ၾကက္သြန္ျဖဴဥ Usage : အဆီက်ေစသျဖင့္ ေန႔စဥ္မွန္မွန္ စားသုံးပါက ေသြးတုိး ေရာဂါ မျဖစ္ေစရန္ႏွင့္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ေသြးတုိး ေရာဂါကုိ ေပ်ာက္ေစသည္။ အစားစားေနစဥ္ အတူ စားသုံး၍ ျဖစ္ေစ၊ အစာစားၿပီး ေဆးအျဖစ္ အမႈန္႔ျပဳ စားသုံးလွ်င္ အစာေၾက၍ ေလသက္ေစႏုိင္သည္။ ကေလးမ်ား ေလဆန္နာ ျဖစ္လွ်င္ ၾကက္သြန္ျဖဴ ဥတစ္လုံးကို မီးဖုတ္ေကၽြးပါက ေပ်ာက္ကင္းႏုိင္သည္။ အဆုတ္ႏွင့္ ဆုိင္ေသာ အဆုတ္ အေအးမိ၊ အဆုတ္ပြေသာ ေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္သည္။ အေအးမိျခင္းႏွင့္ တုတ္ေကြး ဖ်ားမ်ားကုိလည္း ေပ်ာက္ေစသည္။ ၾကက္သြန္ျဖဴကုိ အဆီထုတ္၍ တုိက္ေကၽြးပါက သလိပ္ရႊင္ေစ၊ ေခ်ာင္းဆုိး သလိပ္ကပ္ျခင္း တုိ႔ကုိ ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။ ေရာဂါပုိးမ်ား ေသေစႏုိင္ သျဖင့္ ျမစ္ေျခာက္နာ (ေခၚ) အဆုတ္နာ (တီဘီ) ေရာဂါ မ်ားတြင္ တုိက္ေကၽြးႏုိင္သည္။ လိမ္းေဆး အဆီအျဖစ္ ႏွမ္းဆီႏွင့္ ေလးညွင္းတုိ႔ႏွင့္ ေရာစပ္၍ က်ိဳခ်က္ၿပီး လိမ္းလွ်င္ ကုိယ္လက္ အကုိက္အခဲႏွင့္ နားကုိက္၊ နားျပည္ယုိျခင္းကို သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ႏုိင္သည္။ ႏွလုံးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေရာဂါ ေ၀ဒနာ ရွင္မ်ားအတြက္ ေဆးအေနနဲ႔ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အစာအဟာရ အျဖစ္ႏွင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း မွန္မွန္ စားသုံးပါက ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္း ေႏွးေကြးၿပီး တျဖည္းျဖည္း သက္သာ ေစႏုိင္သည္။ ၾကာရွည္ စားသုံးလွ်င္ ဆံပင္ကုိ နက္ေစ၍ သုတ္ကုိ ပြားေစသည္။ ျမစ္ပြားနာ (ေခၚ) ကင္ဆာ ေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္း နည္းေစရန္ အတြက္ ႀကိဳတင္ ကာကြယ္ စားသုံးႏုိင္သည္။ ၾကက္သြန္ျဖဴ ဥတစ္လုံးကုိ ေၾကးခ်ိတ္ျဖင့္ ေဖာက္၍ ပ်ားရည္တြင္ စိမ္ထားၿပီး စားသုံးပါက အိပ္ေပ်ာ္ စား၀င္ အင္အား ျပည့္ၿဖိဳး ေစႏုိင္ပါသည္။ ေသြးတြင္းတြင္ ရွိေသာ cholesterol ကုိ က်ေစသျဖင့္ ေသြးေၾကာက်ဥ္း၊ ႏွလုံးေရာဂါ မ်ားအတြက္ လြန္စြာ သင့္ေတာ္သည္။

Read More

ကင္းပံု

	Botanical Name : Coccinia indica W&A Myanmar Name : ကင္းပံု English Name : Wild Snake Gound Family : CUCURBITACEAE
	Distribution : ျမန္မာ ႏုိင္ငံ အႏွံအျပား၌ ေပါက္ေရာက္သည္။ သဘာ၀ အေလ်ာက္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ စုိက္ပ်ိဳးပင္ အျဖစ္ေသာ္ လည္းေကာင္း ေပါက္ေရာက္သည္။ Appearance : အပင္ - သစ္ေပ်ာ့ႏြယ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ပင္စည္ေသး၍ ႏြယ္ႏွာေမာင္းမ်ား ရွိသည္။ အရြက္ - အရြက္တြင္ အ၀ုိက္ သုံးခုပါရွိၿပီး ရြက္နားတြင္ လိႈင္းတြန္႔ အနည္းငယ္ ရွိသည္။ အရြက္ရင္း ဟုိက္သည္။ အရြက္သည္ ပါးၿပီး မ်က္ႏွာျပင္ ေခ်ာမြတ္သည္။ အပြင့္ - အပြင့္မွာ ရွည္လ်ားသည္။ ပြင့္ခ်ပ္ထိပ္တြင္ နီညိဳေရာင္ သန္းသည္။ ပြင့္ဖတ္မွာ အျဖဴေရာင္ ျဖစ္သည္။ ပြင့္ဖတ္ ၅ ခုပါရွိၿပီး အပြင့္ညွာ ရွည္သည္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ပြင့္သည္။ အသီး - အသီးမွာ ဆလင္ဒါပုံ ျဖစ္ၿပီး အေရာင္မွာ အစိမ္းေရာင္ေပၚတြင္ အျဖဴစင္းမ်ား ပါရွိသည္။ အသီးခြဲမွာ ေျပာင္ေခ်ာသည္။ မွည့္ပါက လိေမၼာ္ေရာင္ ေျပာင္းသည္။ ကင္းပုံသီးတြင္ အခ်ိဳ၊ အခါး ႏွစ္မ်ိဳးရွိသည့္ အနက္ အခါးမွာ ပုိမုိ ေဆးဖက္၀င္သည္။ အေစ့ - အေစ့သည္ လြန္းပ်ံပုံ ရွိၿပီး အေရာင္မွာ ျဖဴ၀ါေရာင္ ျဖစ္သည္။ Useful Part : ပဥၥငါးပါး၊ အရြက္၊ အသီး ၊အျမစ္ တုိ႔ကိုသုံးသည္။ အသီးတြင္ အခ်ိဳသီးကုိ ဟင္းလ်ာအျဖစ္ စားသုံးၾကသည္။ ကင္းပုံရြက္ကုိ ဆီးခ်ိဳရွိသူမ်ား ေၾကာ္ခ်က္ စားၾကသည္။ Usage : ပဥၥ ငါးပါးကုိ ျပဳတ္၍ သလိပ္ ရႊင္ေဆး အျဖစ္ သုံးသည္။ ေခ်ာင္းဆုိးျခင္း ကုိလည္း ေပ်ာက္ေစသည္။ အရြက္ သတၱဳရည္ကို ဆီးခ်ိဳ ေရာဂါတြင္ အဓိက သုံးသည္။ အဆုတ္ျပြန္ ေရာင္ျခင္း၊ ပန္းနာ ေရာဂါ မ်ားတြင္လည္း သုံးသည္။ သည္းေျခႏွင့္ ဆုိင္ေသာ အဖ်ားေရာဂါ ျဖစ္ပါက ကင္းပုံရြက္ႏွင့္ နံနံေစ့ကို အမွ်ဆီယူ၍ ျပဳတ္ေသာက္ ပါက ေပ်ာက္ကင္း ႏုိင္သည္။ သန္းက် ေစရန္ႏွင့္ ၀မ္းသက္ ေစရန္လည္း သုံးပါသည္။ ကင္းပုံရြက္ သတၱဳရည္ကို ႏွမ္းဆီ (သုိ႔) ေရႏွင့္ ေဖ်ာ္၍ နားတြင္း ခတ္ပါက နားကုိက္ ေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္သည္။ အေရျပား ေပၚတြင္ ေပါက္ေသာ အနာမ်ားတြင္ အရြက္ ျပဳတ္ရည္ကုိ လိမ္းေပးပါက ေပ်ာက္ကင္း သက္သာ ေစသည္။ ေရယုန္နာ ေပါက္ပါက အရြက္ သတၱဳရည္ႏွင့္ သုတ္လိမ္း ေပးရသည္။ လွ်ာတြင္ ပူေလာင္ျခင္း၊ အနာ ေပါက္ျခင္း မ်ားအတြက္ အသီးမွ အရည္ကုိ ငုံေတြးရည္ အျဖစ္ သုံးသည္။ မိခင္ႏုိ႔ ထြက္ေစရန္လည္း ကင္းပုံသီးကုိ စားသုံးၾကသည္။ ေသြးေဖာက္ျပန္ေသာ ေရာဂါ မ်ားကုိလည္း သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ အျမစ္ ေခါက္မႈန္႔ကို ၀မ္းႏႈတ္ေဆး အျဖစ္ သုံးၾကသည္။ အျမစ္စုိ သတၱဳရည္ကုိ ဆီးလြန္ ေရာဂါရွိသူမ်ား ေသာက္သုံး ႏုိင္သည္။ အဆိပ္ သင့္ျခင္း ျဖစ္က အဆိပ္ ေျပေဆး အျဖစ္ တုိက္ေကၽြး ႏုိင္သည္။

Read More

ရဲယုိ

	Botanical Name : Morinda anhgustifolia Roxb Myanmar Name : ရဲယုိ English Name : Morinda Family : Rubiaceae
	Distribution : ျမန္မာ ႏုိင္ငံ အႏံွ အျပားတြင္ ေပါက္ေရာက္သည္။ ျမစ္ေခ်ာင္း ကမ္းရုိးတန္း တုိ႔၌လည္း ေပါက္ေရာက္တက္၏။ သဘာ၀ အေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္သည္။ စုိက္ပ်ိဳးပင္ အျဖစ္လည္း စုိက္ပ်ိဳးႏုိင္သည္။ Appearance : ပင္လတ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ အရြက္၏ အေရာင္ ေျပာင္လက္၏။ အကုိင္း အခက္ မ်ားစြာ ျဖာ၏။ ပင္စည္ေပၚတြင္ အညိဳေရာင္ အစက္ အေျပာက္မ်ား ရွိ၏။ အေခါက္ထူ၍ ၾကမ္းတမ္း၏။ အကုိင္း ေလးေထာင့္ပုံ ရွိၿပီး ၂ ေထာင့္တြင္ အေျမာင္းပါသည္။ အရြက္သည္ ရြက္ဆုိင္ အလွည့္က် ထြက္သည္။ အရြက္ႀကီး၏ အလ်ား ၆ လက္မခန္႔၊ ၁ ေပခန္႔ ရွိသည္။ ရြက္ရင္းသြယ္၍ ရြက္ထိပ္ခၽြန္သည္။ အရြက္ အလယ္ပုိင္း က်ယ္သည္။ အရြက္၏ ထက္ေအာက္ မ်က္ႏွာျပင္ ႏွစ္ခုလုံး ေျပာင္ေခ်ာ၏။ ရြက္ေၾကာ ထင္ရွားသည္။ ရြက္နားေခ်ာ၍ လႈိင္းတြန္႔ အနည္းငယ္ ရွိ၏။ ရြက္ညွာ တုိတုတ္၏။ ႏွလုံး ပုံသ႑ာန္ ရြက္စြယ္ႏွစ္ခု ပါရွိ၏။ အပြင့္သည္ အလြန္ ေသးငယ္ေသာ အျဖဴေရာင္ အပြင့္ျဖစ္၏။ အနံ႔ေမႊး၏။ ပန္းခုိင္ ထိပ္တြင္ ပန္းပြင့္စုၿပဳံ၍ ထြက္၏။ ပန္းခုိင္သည္ အရြက္၏ အနား တစ္ဖက္မွ ထြက္သည္။ ပြင့္ညွာ တုိသည္။ အသီးသည္ အခ်င္း ၂ လက္မခန္႔ ရွိသည္။ ရွည္ေမ်ာေမ်ာပုံ ျဖစ္သည္။ အသီး မ်က္ႏွာျပင္ ေပၚရွိ ဗဟုဂံ အကြက္ ကေလးမ်ားတြင္ ပန္းပြင့္ အရာမ်ား မ်က္စိသဖြယ္ က်န္ေနသည္။ Useful Part : အရြက္ ၊ အသီး၊ အျမစ္ Usage : အသီး မမွည့္ တမွည့္ကို မီးဖုတ္၍ ဆားသင့္ရုံ ထည့္ၿပီး သြားတုိက္ ေပးပါက သြားႏွင့္ သြားဖုံးမ်ား ခုိင္မာေစ တက္သည္။ သြားဖုံး ေရာင္ျခင္း အတြက္ ရဲယုိသီး မမွည့္ တမွည့္ တစ္လုံးကုိ မီးဖုတ္ၿပီး ဆားႏွင့္ ေရာနယ္ စားပါက သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ အာေခါင္ ပူျခင္း၊ ေလခ်ဳပ္ျခင္း၊ ၀မ္းဗုိက္ နာျခင္း၊ သည္းေျခ ေဖာက္ျပန္ေသာ ေရာဂါတုိ႔ အတြက္ ရဲယုိရြက္ကုိ ျပဳတ္၍ တုိ႔စားရသည္။ ႏွာေခါင္း ေသြးလွ်ံျခင္း၊ ႏုိ႔ေခ်ာင္း ပိတ္ျခင္း၊ ႏုိ႔ခမ္းျခင္း၊ သက်ည္း ကုိက္ျခင္း၊ ၀မ္းရစ္ျခင္း တုိ႔အတြက္ ရဲယိုရြက္ ၄-၅ ရြက္ကုိ ျပဳတ္၍ သုတ္စား ရသည္။ ပင္လယ္ အူနာ ေရာဂါ အတြက္ ရဲယုိရြက္ လက္တစ္ဆုပ္စ ခန္႔ကို ငါးေျမြထုိး အသားႏွင့္ ျပဳတ္၍ စားလွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ ေခ်ာင္းဆုိး၊ ပန္းနာ ေရာဂါ အတြက္ အသီးမွည့္ အေနေတာ္ တစ္လုံးကို ပ်ားရည္ လက္ဖက္စားဇြန္း ၂ ဇြန္းခန္႔ႏွင့္ ေခါက္စားလွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ တီဘီ ေရာဂါ အတြက္ အရည္ ရႊမ္းေသာ ရဲယုိသီး မွည့္ကုိ ညွစ္ယူ၍ ရေသာ အရည္အား တစ္ႀကိမ္လွ်င္ ဟင္းစားဇြန္း တစ္ဇြန္းခန္႔ တစ္ရက္လွ်င္ သုံးႀကိမ္ ေသာက္ေပးပါက သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္သည္။ ေလထုိး ေလေအာင့္ ေရာဂါ အတြက္ အသီးႏုႏု ႏွစ္လုံးခန္႔ကို ျပဳတ္၍ သုတ္စားပါက သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းသည္။ ၀မ္းေဖာ၊ ၀မ္းေရာင္၊ ရင္ျပည့္၊ ရင္ကယ္ျခင္း အတြက္ ရဲယုိသီး တစ္လုံး၊ ထန္းလ်က္ ၃ ခဲ၊ ဆားမီးဖုတ္ႏွင့္ ေကာ္ဖီပန္းကန္ တစ္၀က္ခန္႔ စားေပးရသည္။ အစာမေၾက ေရာဂါ အတြက္ ရဲယိုသီးမွည့္ တစ္လုံးကုိ ထန္းလ်က္ ၃ ခဲခန္႔ႏွင့္ စားေပးရသည္။ ၀မ္းခ်ဳပ္ျခင္းအတြက္ အျမစ္ လက္တစ္ဆုပ္စာကို သုံးခြက္ တစ္ခြက္တင္ က်ိဳေသာက္ ေပးရသည္။ ႏွလုံးေရာဂါ၊ ေသြးလြန္ ေရာဂါႏွင့္ ဆီးခ်ိဳ ေရာဂါမ်ား အတြက္ အရြက္ကို ဒန္႔ဒလြန္ရြက္ႏွင့္ ဟင္းခ်ိဳ ခ်က္ေသာက္ပါက သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ မီးယပ္ေသြးခ်ဳပ္ျခင္း၊ ငုပ္ျခင္း အတြက္ ရဲယုိသီး အမွည့္တစ္လုံးကုိ ထန္းလ်က္ ၂ လုံးျဖင့္ ေခါက္စားျခင္းျဖင့္ မီးယပ္ေသြးကုိ သက္ေစသည္။ ေလငန္း ေရာဂါ အတြက္ ရဲယုိရြက္ကုိ ႀကိတ္၍ အုံေပးပါက ႏုလွ်င္ ပိန္၍ ရင့္လွ်င္ ေပါက္သြားေစသည္။ အနာမွ ေသြးမ်ား ယုိက်ေသာ အခါ အသီးေျခာက္ကို အမႈန္႔ျပဳ၍ သိပ္ေပးပါက သက္သာ ေစပါသည္။ အဆစ္ ေရာင္ျခင္း၊ နာျခင္း အတြက္ အရြက္ သတၱဳရည္ကုိ လိမ္းေပး ႏုိင္သည္။ အရြက္ သတၱဳရည္ကုိ လိမ္းေပးျခင္းျဖင့္ အသားေရကုိ ႏူးညံ ေစသည္။

Read More

မီးကြင္းဂမုန္း

	Botanical Name : Rhoeo discolor Hance Myanmar Name : မီးကြင္းဂမုန္း English Name : Oyster Plant Family : COMMELINACEAE
	Distribution : ျမန္မာ ႏုိင္ငံ အႏွံအျပားတြင္ ေပါက္ေရာက္သည္။အာရွတုိက္ရွိ ႏုိင္ငံ မ်ားတြင္လည္း ေပါက္ေရာက္သည္။ သဘာ၀ အပင္ အျဖစ္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စုိက္ပ်ိဳးပင္ အျဖစ္ ေသာ္လည္းေကာင္း ေတြ႔ရသည္။ အလွစုိက္ပင္အျဖစ္ ထင္ရွားသည္။ Appearance : ပင္စည္ - အပင္ငယ္ျဖစ္သည္။ ၁ ေပမွ ၂ ေပခန္႔ထိသာ ျမင့္သည္။ အရြက္မ်ား ရွည္လ်ားသျဖင့္ အပင္တစ္ပင္လုံး ဖုံးအုပ္ေနတက္သည္။ အရြက္ရင့္၍ ေၾကြက်မွ သာလွ်င္ ပင္စည္ကုိ ျမင့္ေတြ႔ႏုိင္သည္။ ဂမုန္းပင္မ်ား၏ ပင္စည္ သ႑ာန္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ အရြက္ - အရြက္မ်ားမွာ ရွည္ေမ်ာၿပီး တစ္ရြက္ႏွင့္ တစ္ရြက္ ထပ္ေနသည္။ ရွည္လ်ား က်ဥ္းေျမာင္းၿပီး ထိပ္ဖ်ားခၽြန္သည္။ အရြက္အနားမ်ား ညီ၍ အရြက္မ်က္ႏွာျပင္ ေျပာင္ေခ်ာသည္။ အရြက္၏ အေပၚမ်က္ႏွာျပင္မွာ အေရာင္ စိမ္း၍ ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္သည္ ခရမ္းေရာင္ (သို႔) ခရမ္းေစ့ ေရာင္ျဖစ္သည္။ အရြက္သား ထူၿပီး အရည္ရႊမ္းသည္။ အပြင့္ - အျဖဴေရာင္ ေသးငယ္ေသာ အပြင့္မ်ား ပြင့္သည္။ ကဆုန္လ၊ နယုန္လ၊ ၀ါဆုိလမ်ားတြင္ အပြင့္ပြင့္ေလ့ရွိသည္။ Useful Part : ပဥၥငါးပါး Usage : မီးေလာင္နာ အပူေလာင္နာ မ်ားတြင္ အရြက္ကို အျပင္ အုံေဆး အျဖစ္ အၾကား အနည္းငယ္ႏွင့္ ေရာေထာင္း လိမ္းႏုိင္သည္။ မီးကြင္း ဂမုန္း ပဥၥငါးပါးကုိ သၾကားျဖင့္ သုံးခြက္ တစ္ခြက္တင္ က်ိဳေသာက္ ပါက ၀မ္းကိုက္ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ႏုိင္သည္။ အရြက္ကို ေရေႏြးေဖ်ာ၍ သုတ္စားျခင္း၊ တုိ႔စားျခင္း (သို႔) ၾကက္ဥႏွင့္ ေၾကာ္စား ပါကလည္း ၀မ္းေရာဂါကုိ ေပ်ာက္ကင္း ႏုိင္ပါသည္။ မီးယပ္လြန္ျခင္း၊ ဆီးတြင္ ေသြးပါျခင္း၊ ေခ်ာင္းဆုိး ေသြးပါျခင္းမ်ား အတြက္ အားထား ရေသာ ေဆးတစ္လက္ ျဖစ္သည္။ ေသြး၀မ္းသြား ပါက အရြက္ သတၱဳရည္ကို ေၾကးဇြန္း တစ္ဇြန္းခန္႔ ၊အရုိး၊ အရြက္ကို ထုေထာင္း၍ အၾကားႏွင့္ ေရာေသာက္ပါက ေသြးအန္ျခင္းကို ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ အရြက္၏ သတၱဳရည္ကုိ သၾကားႏွင့္ ေရာေသာက္ပါက သလိပ္ကပ္၊ ေခ်ာင္းဆုိး ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ နားအူ၊ နားကုိက္၊ နားျပည္ယုိ ေရာဂါမ်ား အတြက္ အရြက္ သတၱဳရည္ကုိ အုန္းဆီႏွင့္ ဆတူေရာ၍ ေရခမ္းေအာင္ ခ်က္၊ အေအးခံၿပီး နားထဲ တည့္လွ်င္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အရြက္ကုိ မီးကင္ အရည္ ညွစ္၍ နာထဲ တည့္လွ်င္ ေသာ္လည္းေကာင္း သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ႏုိင္သည္။

Read More

ဖလန္ေတာင္ေ၀ွး

	Botanical Name : Costus speciosus Smith Myanmar Name : ဖလန္ေတာင္ေ၀ွး English Name : ----------------- Family : ZINGIBERACEAE
	Distribution : အိႏၵိယ ႏုိင္ငံ၊ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ တုိ႔တြင္ အႏံွ အျပား ေပါက္ေရာက္ သည္။ မုိးဥတုတြင္ မ်ားစြာ ေပါက္ေရာက္ သည္။ Appearance : အပင္ - လွပ တင့္တယ္ေသာ သစ္ပင္ေပ်ာ့ ျဖစ္သည္။ ပင္စည္မွာ နီညိဳေရာင္ ျဖစ္သည္။ ၄ ေပမွ ၁၀ ေပအထိ ျမင့္သည္။ အရြက္ - ငွက္ေတာင္ပုံ ျဖစ္၍ ထိပ္ခၽြန္သည္။ ၉ လက္မခန္႔ ရွည္သည္။ ပန္းခုိင္ ထိပ္ဖ်ားမွ ထြက္၍ ကေတာ့ ပုံသ႑ာန္ ပန္းခုိင္ျဖစ္သည္။ ၃ လက္မခန္႔ ရွည္၍ နီေသာ ပြင့္ခံရြက္မ်ား ပါရွိသည္။ အပြင့္ပြင့္ရြက္ အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ ျဖစ္သည္။ ႏုနယ္၍ လိႈင္းတြန္႔ ကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ကေတာ့ပုံ ျဖစ္သည္။ အခ်င္း ၃ လက္မခြဲခန္႔ ရွိ၍ ၂ လက္မခန္႔ ရွည္သည္။ Useful Part : အျမစ္ Usage : ႏွာေစး၊ ေခ်ာင္းဆုိး၊ အဖ်ား၊ အစာမေၾက ေလနာ၊ အေရျပား ေရာဂါ၊ ေျမြကုိက္ျခင္း တုိ႔ကုိ ကုသရာ၌ အျမစ္ကုိ သုံးသည္။ နားျပည္ယုိ၊ နားကုိက္ ေရာဂါကို ဖလံေတာင္ေ၀ွး အခြံ႔ႏႊာ မီးကင္ၿပီး အတန္ၾကာ ေအးေစ၍ ရည္ညွစ္ယူ ၎အရည္ကုိ နားအတြင္းသို႔ ၃-၄ စက္ခန္႔ မၾကာ မၾကာ ထည့္ေပးရ၏။ ေခ်ာင္းဆုိး ေရာဂါ၊ သာမာန္ ႏွလုံးတုန္ ေရာဂါ တုိ႔ကုိ ဖလွံေတာင္ေ၀ွး ဟင္းခ်က္ စားျခင္း၊ ႏွမ္းဆီ စစ္စစ္ျဖင့္ ေၾကာ္စားျခင္း တုိ႔ျဖင့္ သက္သာ ေစႏုိင္သည္။ ဒူလာေရာဂါကုိ ဖလွံေတာင္ေ၀ွး သုံးခြက္ တစ္ခြက္တင္ကုိ ေသာက္လွ်င္ ေပ်ာက္၏။ ဖလွံေတာင္ေ၀ွးဥကုိ အေျခာက္ခံ အမႈန္႔ျပဳလုပ္၍ ခ်င္း၊ သၾကားႏွင့္ စပ္ေသာက္ပါက ပုိ၍ ေပ်ာက္ကင္း၏။ ဖလံေတာင္ေ၀ွးကုိ ငါးခူႏွင့္ ခ်က္စားပါက ကာမအားကို ျဖစ္ေစသည္။ ငါးသုိင္းသားႏွင့္ ခ်က္စားက ေသြး၀မ္း ေရာဂါ ေပ်ာက္ေစသည္။ ပုစြန္ႏွင့္ ေၾကာ္ခ်က္ စားလွ်င္ ေသြး၀မ္း ေရာဂါ ေပ်ာက္ေစသည္။ ႏြားသားႏွင့္ ခ်က္စားပါက ဆီးရႊင္ၿပီး ေက်ာက္ကပ္ ေရာဂါကုိ ကာကြယ္ ေစႏုိင္ ပါသည္။ ေရၾကက္သားႏွင့္ ခ်က္စားလွ်င္ ဆီးေက်ာက္ တည္ျခင္း၊ ဆီးပူျခင္း၊ ဆီးေအာင့္၊ ဆီးအားနည္းျခင္း၊ ဆီးက်န္ျခင္း၊ ဆီး၀ါျခင္းတုိ႔ကုိ ေပ်ာက္ေစသည္။ ဖလွံေတာင္ေ၀ွးကုိ ဓါးျပားႏွင့္ ရုိက္၍ ဟင္းခ်က္ ေသာက္က အမ်ိဳးသမီးမ်ား ႏုိ႔မထြက္ျခင္း၊ ႏုိ႔ပူျခင္း၊ ယားယံျခင္း၊ ႏုိ႔အနာေပါက္ျခင္း၊ ႏုိ႔ေခ်ာင္း ပိတ္ျခင္း၊ သက်ည္း ကုိက္ျခင္း တုိ႔ကို ေပ်ာက္ေစႏုိင္သည္။ ဖလွံေတာင္ေ၀ွးကုိ အေျခာက္လွန္း အမႈန္႔ျပဳ၍ အုန္းဆီႏွင့္ ေဖ်ာ္ၿပီး စအုိႏွင့္ ဆီးစပ္ကုိ လိမ္းထားပါက သားအိမ္ ေလွ်ာက်ျခင္း၊ သားအိမ္ ေအာင့္ျခင္း၊ ေယာက်ာ္း အူက်ျခင္း၊ တုိနာ ျဖစ္ျခင္းတုိ႔ကို ေပ်ာက္ေစသည္။ ဖလွံေတာင္ေ၀ွး ပဥၥငါးပါးကုိ ငရုတ္ေကာင္း ၂ ေစ့ထည့္၍ က်က် ျပဳတ္ေသာက္ ပါက ေက်ာက္ကပ္ေရာင္၍ ေဖာျခင္း၊ ခါးနာျခင္းတုိ႔ကို သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ ဖလွံေတာင္ေ၀ွးကုိ အမႈန္႔ျပဳ၍ ပ်ားရည္၊ ေထာပတ္ႏွင့္ ေတ၍ လက္ဖက္ရည္ဇြန္း တစ္ဇြန္း တစ္ေန႔ တစ္ႀကိမ္ စားသုံးျခင္းျခင့္ အားအင္ ကုန္ခမ္းျခင္းကို ျပန္လည္ အားျဖည့္ ေစသည္။ မိန္းမမ်ား ရင္သားတြင္ ျဖစ္ေပၚတက္ေသာ သာမာန္ အႀကိတ္မ်ားအား ဖလွံေတာင္ေ၀ွးကုိ ထုေျခ၍ အက်ိတ္ေပၚ အုံေပးၿပီး အ၀တ္ စည္းေပးျခင္းျဖင့္ အက်ိတ္ကုိ ေက်ေစသည္။

Read More

သေဘာၤမဲဇလီ

	Botanical Name : Cassia alataLinn Myanmar Name : သေဘာၤမဲဇလီ English Name : RINGWORM SHRUB Family : Caesalpiniaceae
	Distribution : ျမန္မာ ႏုိင္ငံ အႏွံ အျပားတြင္ ေပါက္ေရာက္သည္။ သဘာ၀ အေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္သည္။ Appearance : အပင္လတ္မ်ိဳး ျဖစ္၍ အျမင့္ေပ ၁၀ ေပခန္႔ရွိသည္။ အကုိင္း အသင့္ အတင့္ မ်ားသည္။ပင္စည္ စိမ္း၍ ေခ်ာေမြ႔၏။အရြက္သည္ ရြက္ေပါင္း ျဖစ္၍ ရြက္လြဲထြက္၏ ရြက္ညွာ ထုတ္ကာ အလယ္တြင္ ေျမာင္းပါရွိသည္။ ရြက္မႊာမ်ား မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ထြက္သည္။ အရြက္ ေအာက္ဘက္ ရြက္မႊာမ်ားမွာ ရွည္ေမ်ာေမ်ာပုံ ျဖစ္ၿပီး ထိပ္ဘက္ရွိ ရြက္မႊာမ်ား ထိပ္ပိုင္း က်ယ္၍ အရင္းသုိ႔ ႐ႈးသြား၏။ ရြက္ေၾကာ ထင္ရွား၏။ ရြက္ျပား ေခ်ာ၍ ရြက္နားသီသည္။အပြင့္သည္ အခုိင္လုိက္ ပြင့္ၿပီး လိေမၼာ္ေရာင္ ရွိ၍ ပြင့္ဖတ္ရွိ အေၾကာမ်ား ထင္ရွားသည္။ အသီးမွာ အက္ကြဲသီး ျဖစ္သည္။သီးေတာင့္ ေျဖာင့္ၿပီး ေျပာင္ေခ်ာ သည္။ အေစ့ ၅၀ ေက်ာ္ ပါရွိသည္။ Useful Part : အျမစ္၊ အပြင့္ ၊ အရြက္ Usage : အရြက္ အစိမ္းကုိ ေသာက္သုံးပါက ၀မ္းရစ္ၿပီး ၀မ္းသက္၏။ အရြက္ေျခာက္ ေလွာၿပီးမွ သုံးစြဲ သင့္သည္။အရြက္ အစုိျဖင့္ ေပြး၊၀ဲ၊ ႏွင္းခူ စေသာ အေရျပား ေရာဂါ မ်ားကုိ ေန႔စဥ္ ႏွစ္ႀကိမ္ မွန္မွန္ ရက္ အတန္ၾကာ ပြတ္ေပးေသာ္ ေပ်ာက္ေစ၏။ အရြက္စိမ္းႏွင့္ မက်ည္းသီး အႏုကုိ ေရာႀကိတ္ အုံေပးပါက အဆိပ္ေျပေစ၏။ အရြက္ကုိ ခပ္က်က် ျပဳတ္၍ ခပ္ေႏြးေႏြး အုံေပးေသာ္ ခံတြင္း၌ အနာအဖုမ်ား ေပါက္ျခင္း၊ ေရာင္ရမ္းျခင္း တုိ႔ကုိ ေပ်ာက္ေစ၏။ ၎အရြက္ႏွင့္ မုယားႀကီးအရြက္ ေရာ၍ ျပဳတ္ျခင္း၊ အေရကုိ ၿမိဳေပးျခင္းျဖင့္ ေခ်ာင္းေျခာက္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း သက္သာ ေစႏုိင္သည္။ အရြက္ကုိ သံပရာသီးႏွင့္ ႀကိတ္၍ ယင္းျပဳတ္ရည္ႏွင့္ ဖန္ရည္ေဆး ေပးျခင္းျဖင့္ ႏွင္းခူႀကီးနာ ေပ်ာက္ကင္းေစ၏။ အရြက္ကုိ ေထာင္း၍ တမာရြက္ႏွင့္ လိမ္းႀကံေပးေသာ္ ယားနာ၊ ႏူနာ၊ ၀ဲနာမ်ား ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္သည္။မဲဇလီဖူးႏွင့္ အရြက္ကို ခ်င္းႏွင့္ ျပဳတ္ေသာက္ ပါက အသက္႐ႈ ျပြန္ေခ်ာင္း ေရာင္ေသာ ေရာဂါႏွင့္ ပန္းနာ ေရာဂါကုိ သက္သာ ေစသည္။ ၀မ္းကုိ သက္ေစၿပီး ဆီးကုိ မ်ားေစပါသည္။ သလိပ္ကိုလည္း က်ေစ ႏုိင္သည္။

Read More

ဆီးျဖဴ

	Botanical Name : Emblica officinalis Gaertn Phyllanlhus emblica Linn Myanmar Name : ဆီးျဖဴ English Name : Emblic Myrobalan Indican Goose Berry Family : EUPHORBIACEAE
	Distribution : ျမန္မာ ႏုိင္ငံ တစ္၀ွမ္းလုံး၌ ေပါက္ေရာက္သည္။ အထူး သျဖင့္ အထက္ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ သမ အေအးပုိင္း ေဒသတြင္ အေျမာက္အမ်ား ေပါက္ေရာက္သည္။ သဘာ၀ အေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္သည္။ Appearance : အပင္ - ရြက္ေႂကြ ပင္လတ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ ေပ ၃၀ ခန္႔အထိျမင့္၍ ပင္စည္တြင္ အညိဳေရာင္ အေမြးေခါက္မ်ားရွိသည္။ကုိင္းျဖာသည္။ အရြက္ - ၂-ခါငွက္ေမြး ရြက္ေပါင္းျဖစ္၍ ရြက္လႊဲထြက္သည္။ ရြက္ျမႊာမ်ား ၅၀-၆၀ ခန္႔အထိပါရွိ၍ ေသးငယ္ၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ခပ္စိပ္စိပ္ထြက္၏။ အပြင့္ - စိမ္း၀ါေရာင္ရွိသည္။ အဆုတ္လုိက္ပြင့္၍ ျပာသို၊ တပုိ႔တြဲ တုိ႔တြင္ပြင့္သည္။ အသီး - ေျပာင္ေခ်ာ၍ အ၀ါႏုေရာင္ရွိသည္။ အသားထူ၍ လိုက္အေျမာင္း ၆ ေျမာင္းရွိသည္။ အေစ့တစ္ခုသာ ပါ၀င္သည္။တေပါင္း၊ တန္ခူးတြင္သီးသည္။  Useful Part : အသီး၊ အရြက္၊ အေစ့ Usage : ဆီးျဖဴသီးသည္ အသက္ကုိ ရွည္ေစ၏။ ေခ်ာင္းဆုိး၊ ပန္းနား၊ ေလနာတုိ႔ကို ေပ်ာက္ကင္း ေစ၏။ ေသြး၀မ္းသြားလွ်င္ ဆီးျဖဴသီး အစိမ္းကုိ ေထာင္း၍ အရည္ ညွစ္ယူၿပီး သံပရာရည္ႏွင့္ ေသာက္လွ်င္ ခ်က္ခ်င္း သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း၏။ ဆီးျဖဴသီး အေျခာက္ (သို႔) အစုိကုိ ေသြး၍ သံပရာရည္ အနည္းငယ္ ထည့္ၿပီး အေရျပား ေပၚတြင္ ျဖစ္တက္ေသာ ယားနာ၊ ေပြး၊ ညွင္း၊ တင္းတိပ္မ်ားကုိ လိမ္းေပးႏုိင္၏။ ကိုယ္ခႏၶာ၏ ခုခံအားကုိ ျမင့္တက္ ေစ၏။ ဆီးျဖဴသီး အေျခာက္မႈန္႔ကို ထန္းလ်က္၊ ပ်ားရည္၊ သကာရည္တုိ႔ႏွင့္ နယ္စားပါက ဆီးပုပ္ေရာဂါ ေပ်ာက္၏။ ဆီးျဖဴသီး အေျခာက္ကို ငရွဥ့္သားႏွင့္ ခ်က္စားပါက ဒူလာ ေသြး၀မ္းက် ေရာဂါ ေပ်ာက္၏။ဆီးျဖဴသီးကုိ အညက္ႀကိတ္၍ ထိပ္အုံ ေပးပါက ႏွာေခါင္း ေသြးလွ်ံျခင္း ေပ်ာက္၏။အရြက္ကုိ ေရႏွင့္ သုံးခြက္ တစ္ခြက္တင္ က်ိဳ၍ ရရွိေသာ အရည္ကုိ ပလုတ္က်င္း ေပးခဲ့ေသာ္ လွ်ာကြဲျခင္း၊ ပါးစပ္ကြဲျခင္း၊ ေပါက္ျခင္းႏွင့္ ေရစီး ကမ္းၿပိဳ ျခင္းမ်ား တခဏခ်င္း ေပ်ာက္ကင္း၏။ ဆီးျဖဴသီး ရြက္ႏုမ်ားကုိ ပုံးရည္ျဖင့္ ေကၽြးခဲ့ေသာ္ အစာမေၾကျခင္း၊ ၀မ္းသက္ျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ကင္း၏။ ဆီးျဖဴရြက္ကုိ ကၽြမ္းေအာင္ ေလွာ္ၿပီး အုန္းဆီႏွင့္ ေရာ၍ ကေလးမ်ား၌ ျဖစ္တက္ေသာ က်ဗဟုံးနာမ်ားကုိ လိမ္းေပးက ေပ်ာက္၏။ မီးေလာင္၊ ေရေႏြးပူ ေလာင္ေသာ အနာမ်ားတြင္ ဆီးျဖဴရြက္ကုိ အကၽြမ္းေလွာ္၍ အမႈန္႔ျပဳၿပီး ျဖဴးေပးရ၏။

Read More

ႏြားျမတ္ရင္း

	Botanical Name : Cyperus scariosus Br. Myanmar Name : ႏြားျမတ္ရင္း English Name : Annies Lace Family : Cyperaceae
	Distribution : ေရႀကိဳက္ပင္ ျဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ ေရစပ္၊ ကမ္းစပ္ တုိ႔တြင္ ေပါက္ေရာက္သည္။ သဘာ၀ အေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္သည္။ Appearance : အပင္သည္ အပင္ငယ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ အျမင့္ ၃ ေပခန္႔ ရွိသည္။ ပင္စည္ သုံးေျမာင့္ပုံရွိ၍ ေခါင္းပြပုံ ျဖစ္ၿပီး ေသးငယ္ ေျပာင္ေခ်ာ သည္။ တပင္တည္း ကဲ့သို႔ စုၿပဳံ၍ ေပါက္သည္။ အရြက္သည္ ပင္စည္ ထိပ္ပုိင္း၌ စုရုံး၀ုိင္းပတ္၍ ထြက္သည္။ ရြက္ပ်ား ေသးသြယ္ ရွည္လ်ား သည္။ ရြက္ရင္း ၀ုိင္းၿပီး ပင္စည္ကုိ ကုတ္ပတ္ ထားသည္။ ရြက္ဖ်ား ခၽြန္သည္။ရြက္လည္ေၾကာ ထင္ရွားသည္။ ရြက္ဖ်ားႏွင့္ ရြက္နား ရွိသည္။ အပြင့္သည္ ထိပ္ထြက္ ပန္းခုိင္ ျဖစ္သည္။ အလြန္ ေသးငယ္၍ ညိဳေျခာက္ေျခာက္ အေရာင္ ရွိသည္။ အသီးသည္ ေသးငယ္၍ ရွည္ေမ်ာေမ်ာပုံ ရွိသည္။ အျမစ္ဥသည္ အျပင္ဘက္တြင္ နက္၍ အတြင္းသား နီက်န္႔က်န္႔ ရွိ၏။ Useful Part : ဥအျမစ္အေခါင္း Usage : ႏြားျမက္ရင္းကို ေသြး၍ လွ်ာကို ပြတ္ေပး ပါက လွ်ာ၌ ရွိေသာ အဖုအပိမ့္ မ်ားကုိ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ႏြားျမက္ရင္းကုိ လွ်ာပြတ္ေဆး၊ သူငယ္နာ ေဆးအျဖစ္ အသုံးျပဳသည္။ ႏြားျမက္ရင္းကုိ ေသြးကာ သူငယ္စာ ငွက္ေပ်ာသီးတြင္ သုတ္လိမ္း၍ မီးကင္ၿပီး ကေလး မ်ားအား ေကၽြးပါက သူငယ္နာ တက္ျခင္း၊ မ်က္ျဖဴလန္ျခင္းႏွင့္ သာမာန္ အဆိပ္ ရွိေသာ သတၱ၀ါ မ်ားေၾကာင့္ အဆိပ္ တက္ျခင္းကုိ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ ႏြားျမက္ရင္း ေသြးရည္ ေကာ္ဖီဇြန္း ၁ ဇြန္း ေသာက္ပါက ေအာ့အန္ ေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ႏြားျမက္ရင္း ေခါင္းကုိ ေသြး၍ ဆား အနည္းငယ္ ထည့္ေသာက္ပါက အစာမွားျခင္း၊ ေဆးမွားျခင္း တုိ႔ကုိ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။ႏြားျမက္ရင္း ေခါင္းကုိ ေသြး၍ ေသာက္ျခင့္ျဖင့္ အစာအိမ္ ေရာဂါ၊ အစာအိမ္ အခ်ဥ္ေပါက္ ေရာဂါမ်ားကုိ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ႏြားျမက္ရင္း ေခါင္းကို ေသြးလိမ္းပါက ကုိယ္လက္ ေရာင္ရမ္းျခင္း၊ ယားယံျခင္းႏွင့္ ႏူနာျဖစ္စ ေရာဂါ၊ ေရယုန္၊ ၀ဲစုိ၊ ၀ဲေျခာက္ ေရာဂါမ်ားကုိ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္ ပါသည္။

Read More

လိပ္ဆူးေရႊ

	Botanical Name : Barleria prionitis Linn Myanmar Name : လိပ္ဆူးေရႊ English Name : ----------------- Family : ACANTHACEAE
	Distribution : ျမန္မာ ႏုိင္ငံ အႏွံအျပားတြင္ ေပါက္ေရာက္သည္။ အထူးသျဖင့္ ေျမလြတ္ ေျမလပ္၊ စားက်က္မ်ား၊ ကုန္းတန္ မ်ားတြင္ ေတြ႔ရသည္။ ၎အပင္သည္ ေႏြရာသီတြင္ ေျခာက္ေသြ႔ ကုန္ၿပီးလွ်င္ မုိးရာသီတြင္ အမ်ားအျပား ေပါက္ေရာက္ ၾကသည္။ စြတ္စုိေသာ အခ်ိဳ႕ေဒသမ်ားတြင္ ၁၂ ရာသီလုံးလုံး ေပါက္ေရာက္သည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ အထူးသျဖင့္ အထက္ ျမန္မာျပည္တြင္ အမ်ားအျပား ေပါက္ေရာက္သည္။ သဘာ၀ အေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္သည္။ Appearance : အပင္ - အပြင့္ကုိ အစြဲျပဳ၍ ခရမ္း၊ အျဖဴၾကား အျဖဴ၊ အ၀ါဟု ၄ မ်ိဳးကြဲျပား၏။ အ၀ါမ်ိဳးမွာ အေပါဆုံးျဖစ္၏။၎အပင္ ၄ မ်ိဳးစလုံး၏ အပင္အရြက္ အနိမ့္အျမင့္ မ်ားစြာ ကြားျခားမႈမရွိပါ။အပင္မွာ ၿခံဳပင္ငယ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ ၂ ေပမွ ၅ ေပအထိ ျမင့္၏။ အကုိင္းအခက္ အလြန္မ်ား၏။ပင္စည္၊ အကုိင္း၊ အခက္တုိ႔၌ ခၽြန္ထက္ေသာ ဆူးကေလးမ်ား မ်ားစြာရွိ၏။ အရြက္ - အရြက္မွာ ဆုိင္ထြက္၏။ ရွည္ေမ်ာေမ်ာပုံ ရြက္ထိပ္ခၽြန္ၿပီး ရြက္ရင္း သြယ္သည္။ရြက္နားညီ၊ ရြက္ေၾကာထင္ရွားၿပီး ရြက္ညွာရွည္သည္။ အရြက္အဖ်ားတြင္ ဆူးကေလးမ်ား ရွိသည္။ အပြင့္ - အ၀ါေရာင္ရွိသည္။ ရြက္ညွာရင္းရွိ အဆစ္မွထြက္သည္။ ပြင့္ခ်ပ္ ၅ ခု ဆုိင္၍ ကေတာ့ပုံသ႑ာန္ပြင့္သည္။ အတြင္း၌ ၀တ္ဆံမႈံ ၂ ခုထြက္သည္။ အပြင့္အရွည္မွာ ၁ လက္မခန္႔ရွိသည္။ အသီး - ဆူးရွိ၏။အလ်ား ၁ လက္မခန္႔သာရွိသည္။ အေစ့မွာ ၂ ေစ့မွ်သာ ပါ၏။အသီးမွာ ႏုလွ်င္စိမ္း၍ ရင့္လွ်င္ အျပာရင့္ေရာင္ျဖစ္သြားသည္။ Useful Part : ပဥၥငါးပါး ၊ အရြက္၊ အသီး Usage : ပဥၥငါးပါး ျပဳတ္ရည္ကုိ ခ်င္းေျခာက္မႈန္႔ ျဖဴး၍ ကေလးကုိ တုိက္ေကၽြးလွ်င္ ကေလးမ်ား ၀မ္းပ်က္ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း၏။ ပဥၥငါးပါး သတၱဳရည္ (သုိ႔) ၎သတၱဳရည္ကို ႏွမ္းဆီျဖင့္ ေရာခ်က္ၿပီး ၀ဲယားနာ၊ ေပြးနာႏွင့္ အနာေပါက္ မ်ားကို လိမ္းရ၏။လိပ္ဆူးေရႊ ရြက္ကုိ ျပာခ်ၿပီး ေထာပတ္၊ ႏွမ္းဆီ စသည္တုိ႔ႏွင့္ ေရာလိမ္းေသာ္ အနာမ်ားကုိ အျမန္ အသားႏု တက္ေစၿပီး အေပ်ာက္ ျမန္ေစ၏။ အရြက္ ျပဳတ္ရည္ကုိ ကေလး၊ လူႀကီးမ်ား ေသာက္လွ်င္ ေခၽြးေကာင္းစြာ ထြက္ေစ၍ အဖ်ားႏွင့္ တကြ ေခ်ာင္းဆုိး အေအးမိျခင္း ကုိပါ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ အရြက္ သတၱဳရည္ကုိ ကင္းကုိက္ေသာ ဒဏ္ရာေပၚသို႔ ဆြတ္ေပးျခင္းျဖင့္ ကင္းဆိပ္ကုိ ေျပေစ ႏုိင္သည္။ ေရာင္ရမ္းေသာ ေနရာမ်ားေပၚသုိ႔ လိမ္းေပး လွ်င္လည္း အေရာင္က် ေစႏုိင္သည္။ အရြက္ က်က် ျပဳတ္ရည္ကုိ ခပ္ေႏြးေႏြး ငုံေပးေသာ္ နဲ႔ေနေသာ သြားမ်ားကုိ ျပန္ခုိင္လာ ေစသည္။

Read More

ရွားေစာင္းသိဂၤနိတ္

	Botanical Name : Euphorbia spendens Bojor Myanmar Name : ရွားေစာင္းသိဂၤနိတ္ English Name : Small aloe, Kiss me quick Family : EURPHORBIACEAE
	Distribution : xxx Appearance : ရွားေစာင္းသိဂၤနိတ္ကုိ ရွားေစာင္းမ်ိဳးတြင္ ပါ၀င္ေရတြက္၍ ေခၚေ၀ၚၾကကုန္၏။ အပင္ - ပင္စည္မွာ ၈ လက္မမွ ၁၂ လက္မအထိ ရွည္၏ ၎ပင္စည္တြင္ ခၽြန္ထက္ေသးငယ္လွေသာ ဆူးမ်ားစြာရွိ၏။ အရြက္ - အရြက္မွာ ရုိးတံတစ္ခုတြင္ သုံးရြက္ ပူး၍ထြက္၏။ အပြင့္ - အနီေရာင္၊ပန္းေရာင္၊အ၀ါေဖ်ာ့ေရာင္ ဟူ၍သိရ၏။ Useful Part : အသား၊ ပဥၥငါးပါး Usage : မီးယပ္ အပုပ္ခ် ေဆးတြင္ အသားကုိ သုံး၏။ ရွားေစာင္း သိဂၤ ီနိတ္ ၃ ရြက္ခန္႔ကို ေရစင္ေအာင္ ေဆးၿပီး အစိမ္း အတုိင္း စားပါက ၀မး္ကုိက္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္သည္။ ရွားေစာင္း သိဂၤ ီနိတ္ အရြက္ မႏုမရင့္ ၄-၅ ရြက္ခန္႔ယူ၍ ေရေႏြး ပူပူတြင္ ထည့္၍ ေသာက္ေပးျခင္း၊ အရြက္ကုိ ၀ါးစားျခင္း ျပဳပါက ေလနာ၊ ေလေအာင့္ႏွင့္ ၀မ္းကုိက္ ေရာဂါမ်ား သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္သည္။ ၎ အရြက္ကုိ ခ်ိဳးဖဲ့လွ်င္ ရေသာ အေစးႏွင့္ ျပည္ ေပါက္ရန္ ခဲယဥ္းေသာ အနာမ်ားကုိ တုိ႔ေပးပါက ျပည္ကုိ လြယ္ကူစြာ ေပါက္ေစသည္။ ရွားေစာင္း သိဂၤ ီနိတ္ ရြက္ေျခာက္မႈန္႔ကို သၾကား၊ ပ်ားရည္ တုိ႔ျဖင့္ တုိက္ေကၽြးပါက ေသြးႏွင့္တကြ ၀မ္းသြားျခင္းကုိ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။

Read More

ရွားေစာင္းလက္ပပ္

	Botanical Name : Aloe Vera Linn Myanmar Name : ရွားေစာင္းလက္ပပ္ English Name : Barbados Aloes Family : LILIACEAE
	Distribution : အပူပုိင္း ေဒသ မ်ားတြင္ ေပါက္ေရာက္သည္။ သဘာ၀ အေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္သည္။ ေဆးဖက္၀င္ ျဖစ္၍ စုိက္ပ်ိဳး ထားသည္။ Appearance : အပင္ - အရည္ရႊမ္းေသာ ပင္ေပ်ာ့ ပင္ငယ္မ်ိဳးျဖစ္၍ အျမင့္ ၁-ေပ၊ ၁-ေပခြဲ အထိရွိသည္။ Useful Part : အရြက္ Usage : ရွားေစာင္းလက္ပပ္သည္ မီးယပ္ေဆးအျဖစ္ အလြန္အသုံး၀င္ ထင္ရွားသည္။ရွားေစာင္း လက္ပပ္ကို ပါးပါး လွီး၍ ဟင္းခ်က္ စားပါက ဓမၼတာကို မွန္ေစသည္။ရွားေစာင္း လက္ပပ္ကုိ လိမ္းေဆးအျဖစ္ အႏွစ္ကုိ ခပ္ပါးပါး လွီး၍ ေသြးစုနာ၊ အႀကိတ္ အဖုအနာ၊ ေသြးလုံး၊ ေလလုံး အေပၚ ကပ္ထား ေပးခဲ့ေသာ္ ျပင္ပသုိ႔ ထုတ္ေဆာင္ၿပီး အႀကိတ္ ေၾကေစသည္။ ျပည္ေပါက္ ျမန္၍ ငန္းမန္း ေၾကေစသည္။ ရွားေစာင္း လက္ပပ္ အႏွစ္ကုိ မ်က္စိ အုံေပးပါက မ်က္စိ နာျခင္း၊ ကုိက္ျခင္း၊ ပူစပ္ျခင္း၊ ယားယံျခင္း တုိ႔ကို ေပ်ာက္ေစသည္။ ရွားေစာင္း လက္ပပ္ အတြင္းသားကုိ အရည္ညွစ္ၿပီး မီးေႏြးေႏြး ျပဳ၍ နားတြင္းသုိ႔ ခတ္ေပးပါက နားကုိက္၊ နားနာ ျမန္စြာေပ်ာက္သည္။ ကိုယ္ေရ၀ါ ေရာဂါရွိသူမ်ား အတြင္းသား စားပါက ဆီး၀မ္း သက္သာၿပီး ေရာဂါ ေပ်ာက္၏။ ရွားေစာင္း လက္ပပ္ အႏွစ္ကုိ လက္ခ်ား မီးေပါက္ အနည္းငယ္ ျဖဴး၍ စားလွ်င္ ေရဖ်ဥ္း ေရာဂါ ေပ်ာက္၏။ ရွားေစာင္း လက္ပပ္ အႏွစ္ကုိ ျခစ္ယူ၍ ဆန္ေဆးရည္တြင္ စိမ္ၿပီး သၾကား ထည့္ေသာက္ ပါက ဆီးပူ၊ ဆီးေအာင့္၊ ဆီးထုိး ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း၏။ သတၱဳရည္သည္ အေအးမိျခင္း ဖ်ားျခင္းတုိ႔ကုိ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္သည္။

Read More

တစ္ကုိယ္ရည္ သန္ ့ရွင္းၿခင္း ႏွင့္ က်န္းမာေရး ……

က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္ၿခင္း ႏွင့္ ခ်ဳိ ့တဲ့ၿခင္းသည့္ မိမိကုိယ္ကုိယ္သန္ ့ရွင္းစြာေနထုိင္ၿခင္း ၊ စားေသာက္ၿခင္းတုိ ့အေပၚတြင္ရာခုိင္ႏွဳန္းအေတာ္မ်ားမ်ား အက်ုဳိးသက္ေရာက္မွဳ ့မ်ားရွိပါသည္ ။

တစ္ခ်ဳိ ့ဆုိလွ်င္က်န္းမာေရး အသိပင္ရွိပင္ၿငားလည္း လုပ္ေဆာင္ရန္ ပ်င္းၿခင္း ၊ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေနထုိင္ၿခင္းတုိ ့ေႀကာင့္ က်န္းမာေရးခ်ဳိ ့တဲ့ၿခင္းအက်ုဳိးဆက္မ်ားရရွိလာပါတယ္ ။ အသိမရွိလုိ ့ဆုိတာကုိ လက္ခံႏုိင္ေပမဲ့ အသိရွိၿပီး ၿပဳ ့မွဳ ့ေနထုိင္ၿခင္းသည္အလြန္ပင္ဆုိးရြားပါတယ္ ။

တစ္ကုိယ္ရည္ သန္ ့ရွင္းစြာေနထုိင္တက္ၿခင္းသည့္ ေကာင္းမြန္ေသာ အက်င့္တစ္ခုလည္းၿဖစ္ပါသည္ ။ ဒါေႀကာင့္ တစ္ကုိယ္ရည္သန္ ့ရွင္းၿခင္း အေႀကာင္းအက်ဳိးမ်ားကုိ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ က်န္းမာေရးအသိရရွိေစရန္ သင္ႀကားေပးခဲ့ႀကပါတယ္ ။ ေကာင္းမြန္ေသာ အေလ့အက်င့္ကုိ ေဆာင္လုိက္ပါ လုိက္နာလုိက္ပါ ။

လက္သည့္အေရးႀကီးပါတယ္ မည္သည့္အစားေသာက္စားစား လက္ကုိ စင္ႀကယ္ေအာင္ လက္ေဆးၿပီးမွ စားသုံးပါ အလြယ္တကူ လက္ၿဖင့္ကုိင္စားၿခင္း မလုပ္သင့္ပါ ။ မၿဖစ္မေန စာမည္ဆုိပါက ဇြန္း ႏွင့္တစ္ၿခား ကုိင္တယ္လုိ ့ရမည္ ကရိယာၿဖင့္သာ အစားေသာက္မ်ားကုိ စားပါ ။

လက္သည္းအရွည္ထားၿပီး အေရာင္အမ်ဳးိမ်ဳိးခ်ယ္ထားသည့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ လက္ၿဖင့္ အစားေသာက္မ်ားကုိ ကုိင္တြယ္စားေသာက္လွ်င္ ပိုမုိ သတိထားသင့္ပါသည္ ။ အေရာင္ဆုိးထားေသာ လက္သည္းေဆးမ်ားသည္ ဝင္ေရာက္ၿခင္းမ်ားလာပါက အူလမ္းေႀကာင္းႏွင့္ဆုိင္ေသာေရာဂါမ်ား ၿဖစ္ေပၚလာတက္ပါသည္။

အစာစားၿပီးတုိင္း ေရခဲေရေအးၿဖင့္ ပါးလုပ္က်င္းေထြးၿခင္း မလုပ္သင့္ပါ ။သာမန္ေရၿဖင့္သာ ပါးလုပ္က်င္းၿခင္း လုပ္သင့္ပါတယ္ ။ ခပ္ေႏြးေႏြးေရေႏြးၿဖင့္ ၿပဳ ့လုပ္ႏုိင္ပါက ေကာင္းမြန္ၿပီး အိမ္သုံးဆားအနည္းငယ္ထည့္ၿပီး ပါးလုပ္က်င္းလွ်င္ ပုိမုိေကာင္းမြန္ေႀကာင္းေတြ ့ရွိရပါတယ္ ။

အဝတ္အစားမ်ားေကာင္းမြန္တန္းဖုိးရွိရန္ မလုိဘဲ သန္ ့ရွင္းစြာ ဖြတ္ေလွ်ာ္ထားေသာ အက်ီ ၤသာလွ်င္ က်န္းမာေရးအတြက္ ေကာင္းမြန္သလုိ ဝတ္စားရသူအတြက္လည္း စိတ္ကုိ လန္းဆန္းေပါ့ပါးေစပါတယ္ ။

ဝတ္ဆင္ၿပီးသား အဝတ္စားမ်ားကုိ ေနေရာင္ရေသာေနရာႏွင့္ေလဝင္ေလထြက္ေကာင္းေသာေနရာတြင္ မေလွ်ာ္ဖြတ္မိ ထားသုိသင့္ပါတယ္ ။

သြားတုိက္တံ ၊သြားတုိက္ေဆး ႏွင့္ ကုိယ္တုိက္ဆပ္ၿပာမ်ားကို မိသားစုလုိက္ ( သုိ ့) အစုအဖြဲ ့မ်ား မွ်ေဝသုံးစြဲၿခင္း မၿပဳ ့သင့္ပါ ။သိီးၿခားစီ သာသုံးစြဲသင့္ပါသည္ ။

သင္အိပ္စက္မည့္ ေခါင္းအုံးမ်ားသန္ ့ရွင္းရန္ လုိအပ္ၿပီး သင္ညမအိပ္စက္မိ မ်က္လုံးပိတ္ၿပီး ေလကို ခပ္ၿပင္းၿပင္း ရွဳဴ ထုတ္ၿခင္း အႀကိမ္ေရအားၿဖင့္ အနည္းဆုံး ၁၀ ႀကိမ္ လုပ္ေဆာင္ၿပီးမွ အိပ္စက္ပါ ။

က်န္းမာေရးအေလ့အက်င့္မ်ား သိရွိလုိက္နာၿခင္းသည္ သင့္အတြက္ အာေရာဂ် ပရမ လာဘ ဆုိသည့္ က်န္းမာၿခင္းသည္ လာဘ္တစ္ပါး ပင္ၿဖစ္ပါေတာ့သည္ ။

အသက္ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစ — Credit to Mg Mandalay

Read More

မိမိက်န္းမာေရးႏွင့္ကုိက္ညီေသာေလ့က်င့္ခန္းၿပဳ ့လုပ္ရန္လုိအပ္ …..

အိမ္ေထာင္ရွင္လူမ်ားႏွင့္ မိန္းကေလးပ်ဳိ အမ်ားစုတြင္ အိမ္မူ ့ကိစၥအဝဝ လုပ္ကုိင္ရၿခင္းေႀကာင္း တစ္ေန ့တာအတြက္ကုိယ္လက္လုပ္ရွားေလ့က်င့္ခန္းမ်ား လုပ္စရာရာ မလုိအပ္ပါလုိ ့လြဲမွားေသာ အသိတရားမ်ားၿဖင့္တစ္ေနရာအတြက္ၿဖတ္သန္းကုန္ဆုံးေစခဲ့ပါတယ္ ။

တကယ္တမ္းလူတစ္ေယာက္တြင္တစ္ေန ့တာအတြက္ တစ္ရက္လွ်က္ ပ်မ္းမွ်အားၿဖင့္ မိနစ္ ၃၀ ဝန္က်င္အထိ မိမိ၏က်န္းမာေရးႏွင့္ သင့္တင့္ကုိက္ညီေသာ ပုံမွန္ေလ့က်င့္ခန္းၿပဳ ့လုပ္ရန္ လုိအပ္ပါသည္ ။တစ္ခ်ဳိ ့ဆုိသြားလာလွဳပ္ရွားေနရလုိ ့လည္း ပုံမွန္ မိမိႏွင့္ကုိက္ညီေသာ ေလ့က်င့္ခန္းတစ္ခုတစ္ခုေတာ့ လုပ္ေဆာင္ေပးသင့္ေႀကာင္းတုိက္တြန္းေၿပာႀကားလုိပါတယ္ ။

ပုံမွန္က်န္းမာေရးအတြက္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေဆာင္ေနရၿခင္းရွိေနသူႏွင့္ မရွိဘဲ ေနထုိင္သူတုိ ့ကုိ ႏွဳိင္းယွဥ္လွ်င္ ေပါ့ပါးၿခင္း လန္းဆန္းၿခင္း ကုိယ္ခႏၶာခံစားမွဳ ့ကြာၿခားမွဳ ့ရွိပါတယ္ ။ တကယ္လုပ္ေဆာင္သူမ်ားအေနၿဖင့္ အေႀကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေႀကာင့္ ပုံမွန္ေလ့က်င့္ခန္း မလုပ္မိသည့္ ရက္ရွည္လာသည့္အခါ ခႏၶာကုိယ္သြားလာလွဳပ္ရွားခံစားမွဳ ့ ေပါ့ပါး လန္းဆန္းၿခင္းရွိမလာသိကုိ လုပ္ေဆာင္သူမ်ား သတိထားမိႀကမွာပါ ။

ကုိယ္လက္လွဳပ္ရွားၿခင္းေႀကာင္း အသက္ၿပင္းၿပင္းရွဴသြင္းထုတ္ရၿခင္းေႀကာင့္ ေသြးသားလည္ပတ္မွဳ ့တြင္ ေအာက္စီဂ်င္ဓာတ္ေပါႀကြယ္ဝၿပီး လန္ဆန္းၿခင္းကုိၿဖစ္ေပၚေစၿခင္း အက်ုဳိးတစ္ခုရရွိေစပါတယ္ ။ မဆုံးႏုိင္ေသာအလုပ္ေတြ ၊ မအားလပ္တာေတြေႀကာင့္ စိတ္ဖိစီးမွဳ ့ေတြၿဖစ္ေပၚလာၿခင္းႏွင့္အတူ စိတ္ဓာတ္ေတြက်လာၿခင္း ၊ စားေသာက္ခိ်န္ႏွင့္ အစားအေသာက္ပုံမွန္မရွိၿခင္း ေႀကာင့္ ကုိယ္က်န္းမာေရးအတြက္ ေၿဖးေၿဖးအားနည္းခ်က္မ်ား ၿဖစ္ေပၚလာတက္ႀကပါတယ္ ။

လူမွဳ ့ဘဝအေထြေထြမ်ားေနတာကုိလူသားေတြသိနားလည္ေပမဲ့ က်န္းမာေရးဆုိသည့္ သည္ခႏၶာကုိယ္စိတ္ခံစားမွဳ ့က နားလည္းမေပးတက္ပါ ၊ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားစြာရွိသည့္ထဲ့မွ သင့္တစ္ေန ့တာအတြက္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလ့က်င့္ခန္းတစ္ခုကုိ ယေန ့မွစၿပီး ႏွစ္တရာတုိင္ စတင္လုပ္ေဆာင္လုိက္ပါလုိ ့ေမာင္မႏၱေလးမွ တုိက္တြန္းေၿပာႀကားပါရေစ ။

လမ္းေလွ်ာက္သည့္အခါတုိင္းတြင္ လမ္းကုိ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလွ်ာက္ၿပီး လက္ကုိ ဘယ္ညာလက္အားၿဖင့္ လြဲေလွ်ာက္ေပးပါ။ေခတၱနားသည့္အခါတုိင္းတြင္ ေလကုိအားရွိပါးရွိ ရွဴသြင္းထုတ္လုပ္ေပးပါ ( လက္ႏွစ္ဖက္စုံလြဲၿပီး ေၿခဖ်ားေထာက္သည့္အေနအထားၿဖင့္ ေလကုိအရွဴအသြင္းအထုတ္လုပ္ေပးပါ )။

ထုိင္ထလုပ္သည့္အခါတြင္ ခါးအားကုိ အဓိက မထားဘဲ ေပါင္ႀကြက္သားအားကုိ အားထားၿပီး အထုိင္အထလုပ္ေပးပါ ။

ေခါင္းကုိ ဘယ္ညာလွည့္ေအာက္ဆုိက္ေနာက္လွန္ေလ့က်င့္ခန္းကုိ ေၿဖးေၿဖးလုပ္ေဆာင္ေပးပါ ( ဇက္ခ်ဳိးသလုိ လုပ္ေဆာင္ၿခင္း လုံးဝ မလုပ္ေဆာင္ရပါ )
ခါးအတြက္ ဘယ္ညာလွည့္သည့္အခါတြင္ ခါးကုိသာ အလွည့္ၿပီးမွ ေခါင္းပုိင္းကိုေနာက္မွသာ လုိက္လွည့္ရန္ၿဖစ္ပါတယ္ ။

အခ်ိန္မအား မကစားသူမ်ားအတြက္ တင္ၿပသည့္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး လွဳပ္ရွားက်န္းမာေရးနည္းကုိ အနည္းဆုံး မိနစ္ ၃၀ ဝန္းက်င္ေတာ့ လုပ္ေဆာင္ေပးၿခင္းၿဖင့္ သင္က်န္းမာရန္အတြက္ အက်ဳိးတစ္ခု ရရွိေစေသာေႀကာင့္ ေရးသားအပ္ပါသည္ ။

Credit to Mymandalay

Read More